California

California
Limantour beach, Point Reyes

woensdag 28 oktober 2015

Sine musica

Sine Musica nulla vita!

Hoe waar kan iets zijn... 
Heel misschien is stilte nog net iets belangrijker dan muziek, maar sowieso kan er best een goeie afwisseling van beide zijn!
In elk geval heeft Kek zowel muziek als stilte nodig om te overleven!
En ze heeft een muzikale week achter de rug.

Die begon met les in versieringen op blokfluit met Jowan Merckx. 


Folkmuziek is niet echt Kek haar grootste muzikale liefde. De liedjes van Jowan zijn maar even leuk.
Maar we doen met twee klassen blokfluitisten twee uur lang stevig ons best om glissando's, percussieve beweging, vingervibrato, ... onder te knie te krijgen!

De avond nadien gaan we orgelspelen in Merksem op het Pels-d'Hondt orgel in de Sint-Jozef kerk. 

Zaterdag gaat het richting Etikhove voor de kanon Pokajanen van Arvo Pårt.
De uitvoering van Aquarius in het Marca in Maarkedal is bij momenten zeer heftig maar
Arvo Pårt slaagt erin om stiltemomenten in zijn muziek in te bouwen.


In Etikhove is er altijd tijd voor wat stilte. 


We doen een late zomerzoektochtwandeling in Maarke-Kerkem, redden een pimpelmees uit de Sint-Vincentiuskapel en staan verbaasd over deze collectie ex voto's.


En over het patroon op deze stam!


Dimlicht speelt op zondag veelbelovend in de Sint-Anna-ten-Drieën kerk op linkeroever.


Beethoven is drama, en in de nieuwe compositie van Robin De Gheselle, Victoria, zitten bijzonder mooie passages.


Kek kan niet anders dan denken dat ze voor de gelegenheid de koppen van het septet op het orgel hadden moeten voorzien!


Dimlicht heeft een mooie website: http://www.dimlicht.be, waar hun nieuwe producties aangekondigd worden.

We vangen nog een glimp van Antwerpen in het mooie herfstlicht.


De orgelles op maandag is confronterend. Als er een paar lessen tussenuit vallen, stopt het oefenen, en dat laat zich voelen.

Dinsdag is het dan blokfluitles. 
Na de liedjes van Jowan Merckx is het een verademing om weer een echt stuk te kunnen spelen.
Muziek van Cima is zo mooi!
Kek wordt weer eens met haar fluitgrenzen geconfronteerd.
Ze wist al even dat ze geen vooruitgang meer boekte, maar nu het achteruitgaan wordt, moet er misschien binnenkort een punt achter gezet worden?

En morgen, donderdag zingt Psallentes in Amuz het requiem van Gavin Bryars en andere.
Op de website van Amuz staat veelbelovend: 
Het hele concert baadt in een beladen traagheid; het genereert een gewichtige stilstand die paradoxaal genoeg het resultaat is van een eindeloze hoeveelheid kleine bewegingen.
Kek ziet er naar uit: wat beladen traagheid is net waar ze aan toe is!















Geen opmerkingen:

Een reactie posten