California

California
Limantour beach, Point Reyes

vrijdag 25 maart 2016

Oud (ge)worden

Die schone oude dag...

Mémé verblijft momenteel in De Haan, voor revalidatie.
Blijkbaar gebeurt er vanalles in haar hoofd, waardoor ze niet meer veilig thuis kan wonen en waardoor één en ander sneller achteruitgaat.
Kek is op bezoek geweest en heeft twee dagen dezelfde verhalen, nu ja mededelingen eerder, gehoord.

We spelen scrabble en we wandelen.


Het scrabblen gaat traag en ze windt zich op 
over haar slechte letters en dat ze 'het' niet meer kan.
Ze wint het spel.

We wandelen, gearmd, naar de zee. 
Ze stapt wankelend.
Ze wijst de schoenenwinkel waar ze nieuwe schoenen gekocht heeft, met Anne.
Ze is moe en dus gaan we even op een bank in 't zonnetje zitten.
Ze zit nooit op een bank op de dijk, zegt ze.


We kijken foto's, van betere tijden en ze geniet.

En vooral: we zitten en Kek luistert...

Dat Ina nu in Oostende moet stage doen en dat dat zo erg is
...
En die planten hier zijn niet echt, zeggen ze
...
En dat ze blij zal zijn als ze terug thuis is
...
En ze heeft nieuwe schoenen gekocht, met Anne
...
En dat ze moe is
...
En dat ze na het avondeten direct naar bed zal gaan
...
En dat ze een klein wit potje moet leegdrinken voor haar maag, terwijl ze toch nooit iets aan haar maag gehad heeft
...
En er is een manicure geweest
...
En ze doen nu de korsten van haar boterhammen, ze heeft dat gevraagd
...
En deze voormiddag hebben ze oefeningen gedaan, zo met de benen
...
En ze lezen hier voor uit de gazet, allemaal slecht nieuws
...
En dat ze naar haar eigen huis verlangt
...
En Margot heeft een blad opgestuurd met alle foto's


En ze heeft kaartjes gekregen, maar ze weet niet waar ze die kan zetten
...
En die planten hier zijn niet echt, vertellen ze
...
En ze heeft geen memorie meer
...
En ze verlangt tot ze terug thuis is
...
En dat we wel eens naar de zee zullen wandelen als de zon schijnt
...
En dat ze hier niemand kent
...
En die meneer helpt altijd met de tafels afruimen
...
En die mevrouw, daar moet ge eens mee praten
... ... ...

Tsunamémé is ver weg maar toch...

Kek hoopt dat ze toch nog even in haar eigen huis zal kunnen wonen.
Een schone oude dag ...


dinsdag 22 maart 2016

Er even tussenuit geknepen

Vier dagen even weg

Niet, of toch niet de hele tijd geconfronteerd worden 
met het gat in de Speelhofdreef,
met papieren invullen, regelingen met banken, aanpassingen van domicilieringen ...,
met morgen en hoe verder 



Het is beter om stenen en zand verzamelen onder dreigende kliffen,
bomen te bewonderen in het kasteelpark,
en naar mooie muziek door een enthousiast ensemble te luisteren!


Le Guisard: beuk geplant in 1585 (links)


Moderne kunst in de Jezuietenkerk, vlakbij ons logies


Le Chateau: de trots van Eu
Op onze eerste avond in de salle du carosse: het eerste concert met amper publiek



Het uitzicht vanop het terrein van de Chateau met in de verte de Chapelle Saint-Laurent en ze lokt!

Op dag 2 'moeten' we naar de Chapelle Saint-Laurent wandelen en doen dan maar verder, in één beweging door, naar Mer-les-Bains voor de mooie gevels en naar Le Treport voor de funiculaire.
'S middags zijn de beentjes moe...


Les Jardins ouvriers in de vallei van de Bresle: interdit aux lapins. 


De Chapelle


Mer-les-Bains





Een mooi uitzicht op het vreemd stratenpatroon van Le Treport


De terugweg door het park van de Chateau verloopt met hindernissen.

Onderweg langs het Canal de Eu à la mer zien we een beetje lente en vreemde reparaties.



'S namiddags gaar het naar Saint-Martin-en-Campagne voor een tweede concert van Les Amateurs maar eerst nog even naar de zee daar...


Mooi strand, maar ongelooflijk: op die plek hebben ze een kerncentrale neergepoot.
Dat heeft Saint-Martin-en-Campagne duidelijk geen windeieren gelegd!
In vergelijking met Eu ziet het er modern en verzorgd uit.
Het concert van Les Amateurs wordt er gratis aangeboden aan de bewoners. 


Het aansluitend 'eetfestijn' ook!

Op onze laatste dag gaat het richting Valery-sur-Somme waar we met de Cdt Charcot III de monding van de Somme afvaren.



We zien het torentje van Le Hourdel en rijden er achteraf nog eens met de auto langs.
Koud en winderig is het er, maar toch wat zand kunnen rapen voor de verzameling!





We stoppen nog even in Ault en twijfelen hoe dat moet uitgesproken worden.



De terugtocht gaar langs Oostende om de strandstoel uit te testen. 
Het is een eerder bizar geschenk van de maire van Saint-Martin-en-Campagne voor Zoé en de andere 'amateurs'.


En nu is het dan 22 maart en gebeuren er terreuraanslagen in Brussel.
En Kek moet terugdenken aan het vluchtelingenkamp van Duinkerke, waar ze op de terugweg van Normandie langs reed.
Midden de stinkende industrie, pal aan de autosnelweg, zitten vluchtelingen opeengepakt.
Hoe voelen die mensen zich daar, nu en binnen een half jaar, of binnen twee jaar?
Welk perspectief is er voor hen, voor morgen en hoe verder?


maandag 14 maart 2016

Naar Oostende

Tussen het reizen in maakten Snor en Kek ook altijd hun zeewandeling, 
'onze' zeewandeling.
Het liefst van Knokke richting De Panne, met als eindpunt de grenspaal...


Simpele tijden en altijd fantastische dagen

We gingen af en toe ook graag een paar dagen 'gewoon' naar Oostende.


Oostende, daar had Snor nog wel kunnen/willen wonen. 

Kek snapte het wel: de zee, de strekdam, de vissers, de ongedwongenheid, het randje marginaliteit, eet- en drinkgelegenheden binnen handbereik, het aanbod cultuur met de Grote Post, de filmclub en MuZee, de geest van Ensor en Spilliaert, de bibliotheek, vrienden ...
We gingen altijd langs in MuZee, waar een van de laatste grote tentoonstellingen de hommage aan Jan Hoet was.


Het laatste half jaar waren onze uitjes ineens beperkt tot Oostende...
Eind juni 1015 met rolstoel naar de nieuwe editie van Beaufort.
De verwachtingen waren te hoog gespannen.
Het ging met de rolstoel naar Raversijde, voor een aantal ontgoochelende installaties, zelfs niet rolstoeltoegankelijk,


maar hij geraakte nog wel op het strand!


Een jaar eerder, juni 2014 namen we nog de overzet om naar Bredene en terug te wandelen.


Dat bootje hoorde er ook steeds bij!


We zijn te gast geweest in veel Oostendse hotels, 
zoals het steeds ging bij budgetreizigers: hotels 'in aanbieding'.
Snor was een crack in het vinden van goedkoop logies.
Meerdere keren logeerden we in hotel Marion, de Louisa, de Serge, in Thermae Palace, in hotel Mondo
Slechts één keer in hotel Alfa en één keer in Empire, twee hotels die we niemand zouden aanbevelen
De laatste keren was het in hotel Europe, met een uitzonderlijk vriendelijke dame aan de receptie
We kregen er een rolstoeltoegankelijke, ruime kamer en Kek kon rondjes zwemmen in het zwembad, terwijl Snor even bijtankte op bed. 
Zelfs rolkarrijden was vermoeiend.

Eind december 2015 waren we er voor het laatst. 
En hij wilde zo graag nog eens terug ...



zondag 13 maart 2016

Sommige dingen

Sommige dingen hebben nu, vier weken later, ogenschijnlijk geen belang meer
Niet voor Kek, en al zeker niet voor Snor

Dagdagelijkse ergernissen

Over medemensen
Over de overheid
Over de medische wereld
Over ons beider hebbelijkheden
Over hoe en waarom en wanneer juist
Over laten slingeren en opruimen
Over 'klepkes' en deuren en lichten en kranen
Over hoe een tandpastatube hoort uitgeknepen te worden
...
Het heeft geen belang 

Tenminste, dat zegt de ene helft in Kek haar hoofd
De andere helft wil dat ze nu extra haar best doet om niet af te wijken

Uiteindelijk deelden we veel principes en idealen, 
en moet Kek op hetzelfde pad verder
Er is geen ontsnappen aan, er zijn geen andere opties
Kek moet niets heruitvinden

En zo is na vier weken de moestuindraad weer opgenomen
't Is er wel het weertje voor
En Kek mist Snor zijn goedkeurend toezien

maandag 7 maart 2016

Reisherinneringen


Snor en Kek gingen de laatste jaren veel op reis. 
Dat was vaak naar aanleiding van een of andere conferentie, of voor een project, maar soms ook gewoon op vakantie, en alleszins werd er altijd wat vakantie aan een conferentie geplakt...


Straatsburg, 2013


Laatste keer San Francisco, pasen 2014, altijd een topper

Omdat we voor Bomma een fotoboekje willen maken, als tastbare herinnering aan haar oudste, passeren hier duizenden reisfoto's. 
Reizen was meestal een tijd van samenhorigheid en tijd voor elkaar. 

Margot stelde alvast een, allicht onvolledig, overzicht van de exploten van de laatste 10 jaar samen.

En Kek probeerde een (kleine) selectie reisfoto's van Snor te maken. 
Dat was niet simpel en dus volgt hier wellicht het langste bericht ooit! 
Gelukkig zijn er niet overal foto's gemaakt...

2007: Riga, Vilnius, Londen op bezoek bij Doppe, Lille, Nafraiture, Albuquerque,
Sardinië met Fien en Anna





2008: Californië met Margot en Anna,




Straatsburg, Toledo/Madrid, 
Wales


Zwitserland via Kniebis, met Go en Gem en Gilles en Fien en Anna


Ook nog in 2008: voor de eerste keer naar Hawaii!
Waar we met een aftands VW-busje rondtoeren in het vulkaangebied op The Big Island, slapen onder de eucalyptusbomen en er op een nacht wakker worden van gejuich op de kampeerplaats: Obama heeft de presidentsverkiezingen gewonnen!



Waar we voor de conferentie in een resort in Kona verblijven en in de plaatselijke brouwerij bier proeven


en waar we in Honolulu de botanische tuin en een oude vulkaankrater bezoeken.


Snor raakt er zijn zonnehoedje kwijt op een bus, en vanaf dan is het behelpen met een onderbroek tegen de felle zon.


Newcastle, op bezoek bij Qui en Lien


Ijselijk!


2009: Dresden, Oslo, Praag, 
Sint-Petersburg
Waar we een wonderlijke ontmoeting hebben in een park...


Boekarest en Brasov, Parijs
China met Fien en Anna
Waar we allicht in een van de laatste Hutongs van Shanghai rondwandelen, in Peking in een Hutong logeren en dumplings leren maken, en het er ijzig koud hebben.



2010: San Francisco met Fien en Anna, Santiago, Hangzhou, Rouan

2011: Californie, een grote rondreis, met start in San Diego, via San Louis Obispo, Yosemite en Sacramento naar San Francisco




Nieuw-Zeeland via Los Angeles



Met een 'mystery car' rond het Zuid- en het Noord-eiland. 
En we hadden de auto al snel omgedoopt tot misery car...


Op zoek naar eten, pas aangekomen in het verwoeste en grotendeels verlaten Christchurch

Dagtocht door subtropisch regenwoud


Zand verzamelen bij de gletsjer


2012: Belle-ile, waar Kek haar been breekt


Op weg voor vakantie, maar toch de laptop bij

Hawaii, waar we alweer deel zijn van een Obama-overwinning, 
weer een aftands kampeerbusje huren,


de ronde van Oahu rijden, met veel zee en nietsdoen






en nog maar eens de botanische tuin bezoeken in Honolulu.


Philadelphia 


en van daaruit bezoeken aan New York, Baltimore, Washington


New York, de dag vóór Sandy...
Door Sandy zitten we een week in NY in plaats van drie dagen, maar doordat alles ontregeld is, zien we niet veel van NY.


Het heerlijke Hirschhorn in Washington

Eind 2012 kan Snor Kek eindelijk nog eens overhalen om mee naar Japan te gaan!  
Het wordt Kek haar vierde keer, voor Snor zeker al de tiende keer.
Japan was een van zijn favoriete bestemmingen, hij hield van het land en van de Japanners.


Op wandel in Kobe, met een zeer toevallige gids


Nagano, Zenkoji tempel


Op weg naar de sneeuwapen



Een geënsceneerde foto op weg naar Ibusuki

2013: Amsterdam, 
Kniebis 


en Straatsburg, Dublin, 
Avignon


Bologna


2014: Parijs
San Francisco, Marine Headlands, Point Reyes



Azoren, waar Kek haar eerste blogs pleegt en we gaan baden in hete zwavelbronnen



Hij voelt zich daar super, en is er zeker van dat daardoor zijn Lyme-bacteriën afsterven.

Mexico, Yucatan
Het lijkt echt onwezenlijk dat hij daar nog op die tempels klom...


Amsterdam, Lille

2015: Stockholm op bezoek bij Anna, 
Parijs



 Spa voor de laatste conferentie ...



Dat was niet echt een reis meer, maar zowat zijn laatste bijdrage aan de halfgeleiderswetenschap.

En ja, altijd die zee, dus nog wat zee om af te sluiten!



Daar zou Kek nu wel even tot rust willen komen!

En in Point Reyes zullen we ooit terug samenkomen ...
De eerste kennismaking was in 2008!