California

California
Limantour beach, Point Reyes

zondag 28 april 2019

Een ontdekking...

Alle excuses zijn goed om weer eens naar Oostende af te zakken.
Oostende trekt...
Deze keer is het een bezoek aan Marleen, en dat, dát is eigenlijk geen excuus.
Marleen woont in Oostende en dan moet Kek al niet meer ‘eens naar Oostende’ gaan.
Het was al veel te lang geleden, maar eens we mekaar terugzien bestaat tijd niet meer!

Na een heerlijk maaltje in Organic Vision, gaan we naar Muzee.



Op weg komen we vreemde wegwijzers tegen!
Kek zal er later nog zien op haar pad.




In MUZEE lopen momenteel twee nieuwe tentoonstellingen: 
het werk van Raoul Servais en 
nieuw werk van Pascale Marthine Tayou.

Pascale Marthine Tayou heeft in Muzee een wervelende verzameling van kunstwerken bijeengebracht: Tornado!
We beginnen met de video waarin de kunstenaar geïnterviewd wordt naar aanleiding van deze tentoonstelling 
en horen een wijs man!
Geboren in Kameroen, woont Tayou momenteel in Gent. 
Hij probeerde met deze tentoonstelling een soort spiegel van onze tijd te maken en gaat thema’s als identiteit, gender, migratie, de kloof tussen Noord en Zuid niet uit de weg.
Ondanks die zware thema’s is het toch een erg kleurige tentoonstelling geworden, 
met ondermeer aan het plafond zwevende gekleurde stukken golfplaat en rietstokken met gekleurde veren. 
Misschien staat er soms een windje op gericht, op die golfplaten?
Dat zou mooi zijn, een beetje beweging en ook goed bij de titel ‘Tornado’ passen.



 
Inspirations is een werk uit 1990. Het zijn beschilderde bananenbladeren.
De meeste andere werken en installaties zijn sinds begin 2018 speciaal voor deze tentoonstelling gemaakt.
Kek is fan van de reeks Me as my mama!
We herkennen Tayou aan zijn ringen.





Maskers komen vaak terug, zo ook in de filmpjes in de omgebouwde ijskast.



Een volledige muur vol witte zakdoeken, waarvan eentje met een (bloed)vlek.



Beschilderde bakstenen met in zich zowel een verwijzing naar agressie 
als een hoopvol signaal om aan de weg te timmeren.
Het oogt bijzonder vrolijk, eigenlijk.





De hersenen op de totems zijn gemaakt uit beton.
Er is nog meer moois te zien, en als je gaat, ga dan sowieso eerst naar de introductiefilm kijken!
De tijdelijke tentoonstelling -nog tot 1 september- is gratis met de Museumpass.

Raoul Servais is voor Kek een echte ontdekking.
De naam was haar niet onbekend, maar zich een werk voor de geest halen ...
Nu is er in MUZEE een echte Raoul Servais museumvleugel.
Als Oostendenaar -ook dat wist Kek niet- past hij perfect in het rijtje Ensor en Spilliaert.
Bijzonder is het wel dat de man -hij is 90- dat nog zelf kan meemaken!
Servais tekent en schildert, maar is vooral gebeten door animatie!
Het meeste werk dat we te zien krijgen heeft te maken met zijn animatiefilms.




Uit Sirene



Uit Harpya

Een vreemde boodschap tussendoor...



Rhapsodie in bruin, 2006



Op een klein TV-tje zien we Havenlichten.
Hier is het begin te zien! 

En op groot scherm 
Het lied van Halewijn
Harpya
Nachtvlinders (een hommage aan Delvaux)



De filmpjes van Servais zijn vaak een beetje akelig, maar bij wijlen ook echt geestig!





Kek wil graag nog eens terug om de ander filmpjes te zien.
Veel meer over Raoul Servais is hier te vinden!

En verder is er natuurlijk Oostende, met haar luchten, de zee, haar kunstwerken ...













Die vreemde wegwijzers zijn een onderdeel van de nieuwe editie Crystal Ship.
Wasted Rita is de kunstenaar! 
Voor de locaties van de wegwijzers: kijk hier!
Sowieso moet er binnenkort nog eens aangemeerd worden in Oostende, voor de resterende wegwijzers én voor Crystal Ship ...





donderdag 11 april 2019

Boomhutavonturen met Emiel

Miel is fan van boomhutten.
Zo zeer fan dat het niet bij ‘boomhutten tekenen’ kon blijven
en zo gebeurde dat Kek een boomhutverblijf regelde bij wijze van verjaardagscadeau!

‘Winter in een boomhut’ is misschien wat te spannend,
en dus plant Kek het verblijf in de lente 
en niet geheel toevallig op haar eigen verjaardagsdag.
Het is -haha- ook een beetje een cadeau voor zichzelf.

Omdat we maar om 16u mogen aankomen, hadden we vooraf de citadel van Dinant willen verkennen.
De regen en slechte zichtbaarheid beslissen er anders over.
We trekken onze stoute schoenen aan en rijden recht naar Le Moulin de Lisogne.
Gelukkig is er iemand aanwezig die ons al om 12u30 in onze boomhut binnenlaat!

Voor het zo ver is, is er nog wel een stop in Mechelen.
Kek is haar jas vergeten -het wordt erg-
en gezien het koude en regenachtig weer en ‘geen zin om terug te rijden’ gaat het langs de AS van Mechelen.
Miel denkt er het zijne van, maar de keuze is snel gemaakt!
Binnen de tien minuten zitten we terug in de auto...



Een kant van de boomhut, met bed 1 en de zeer ruime douche.



Het gekozen bed wordt ingehuldigd.



Zicht van op het terras van de boomhut. 
Wij zijn de enige gasten en hebben het hele domein voor ons alleen.



Zicht op ‘onze’ boomhut van bij de Leffe!



Omdat het restaurant van de Moulin nog gesloten is, gaan we op verkenning naar het ‘centrum’. Kek heeft wel zin in ‘iets lekkers’ ...
Behalve koeien, schapen, honden en katten is het daar uitgestorven.









We zien gele bosanemoon



en twee holen die duidelijk nog in gebruik zijn!



Terug thuis moet alweer Sylvion, ‘dat spel’ gespeeld.





Daarna wordt er pastasla ineengeflanst, en er zijn pannenkoeken als dessert.





We doen nog een avondlijke verkenning op het domein, onder andere langs de boomhut die ‘te klein’ was voor ons.
We volgen de Leffe tot het einde van het domein.





Dan is het bedtijd en na een boekje, is het slapen geblazen met op de achtergrond
het geruis van de Leffe en het gekwetter van heel veel vogels!


‘s Anderendaags gaan we nog eens langs het paadje naast de Leffe.



We bouwen een dam met takken en dat is niet simpel.
‘Margot is goed in takken zoeken, en wij in bouwen’ dixit Emiel.






We hebben de overkant bereikt, maar de afwerking zal voor een andere keer zijn!

In de buurt gaan we nog wat geocaches zoeken en vinden er vier van de zes.
Miel volgt de route met gsm en poseert graag met de vondsten.











Picknick in Dorinne



De voeten kriebelen van de nattigheid.
Sommige plassen waren dan ook echt te diep!


Thuis in Schilde wordt ‘dat spel’ nog maar eens gespeeld, en ook Sushi Go!
waarbij Kek toch weer verliest.
Miel krijgt zijn lievelingskostje: dierenpasta met kaassaus!
Maar eerst nog in bad...

Kek heeft echt een zalige verjaardag gehad
-fijn om met Emiel en Margot op stap te zijn- 
en nu wil ze ook zo’n boomhut in haar tuin!