California

California
Limantour beach, Point Reyes

zaterdag 31 januari 2015

Een week vloog voorbij

Geen doordeweekse week, of toch?
Op zondag vieren we Emiel en Lotte in Hoboken.
Op maandag gaat Kek doodgewoon de jongens van school halen.
Dinsdag gaat het met Bomma naar Bierbeek, voor een bezoek aan Luce, studievriendin uit de Leuventijd van Bomma. 'S avonds is er nog een cultuurraadje. En Kek mag de notulen voor haar rekening nemen.
Op woensdag gaat Kek op bezoek in het driemeisjeshuis in de Dageraadstraat. Ze speelt er spelletjes met de meisjes en met May en kan een beetje bijpraten met May. Van Mechelen naar Schoten voor een stevige portie samenspel blokfluit.
Op donderdag staat er 'kotkuisen' in Gent op 't programma. Stof van jaren en sporen van wilde feestjes worden aangepakt. Gelukkig gaat Mieke mee en hebben we 's middags tijd voor een Avalonneke. De gedichtenavond in de bib kan er helaas niet meer bij...
Op vrijdag gaat Kek weer gewoon de jongens van school halen en kan ze 's avonds nog op tijd zijn voor de opstartvergadering van de tiende paddenoverzetactie, ofte het paddenrapen. 
Hoe voorspelbaar deze vergadering ook is: dit had Kek niet willen missen.
En zo wordt het zaterdag en staat Kek 's ochtends alweer in de Dobbelhoeve voor de wekelijkse lading bio-groenten.
 Ze vraagt zich af hoe het mogelijk is dat een week zo snel gepasseerd is! 
En, nu moet er dringend ingepakt worden voor een tripje naar Parijs...
Een mens zou zowaar heimwee krijgen naar een rustig voortkabbelende schoolweek!

maandag 26 januari 2015

Uit het oog, niet uit het hart

Schoonkinderen gaan na een tijd op zo'n manier deel uitmaken van de familie, dat je ze eigenlijk niet meer kunt wegdenken.
Nu het samen niet meer lukt voor Zoe en Bert, moeten we afscheid nemen van Bert.
Dat weten we al even, maar het blijft wennen!
Moeilijk voor Kek en heel zeker nog meer voor Zoe. 
Ze hebben een lange weg samen afgelegd.

Er zijn hier zoveel goeie herinneringen aan Bert!
Er is zoveel dat Kek aan Bert doet denken.
In de tuin al zeker...
De pluimpapaver, de kruiden, het vogelbosje, de bessenstruiken, de aspergeplanten, de nu lege plek waar zijn bijenkast stond, ...
Ook in huis: we eten nog steeds honing van Bert, de mand voor het hout kregen we van Bert, de lentefoto's in de keuken zijn van hem, de mesjes uit Portugal, ...
Ook minder 'tastbare' herinneringen, zoals aan samen Track doen in Gent, Odegand, gesprekken op dezelfde golflengte, klussen in Tielt, verhuizingen, 
het (niet) geposeer op foto's, ...

En net toen Kek aan dit bericht begon te denken, stond Bert hier op een avond in haar keuken. Dat was verrassend en een beetje ongemakkelijk maar dat ging rap over in aangenaam en hartverwarmend! 
We aten samen een boterham.
En we dronken er een heartwarming yogi-theetje bij!

'All darkness is followed by sunshine'

En hij kon afscheid nemen van Anna die 's anderendaags naar Stockholm vertrok.

Kek hoopt en wenst voor Bert, en natuurlijk ook voor Zoe, dat hij/zij een nieuwe weg kan inslaan en dat ze de goede herinneringen die ze zeker hebben, kunnen blijven koesteren.





zondag 25 januari 2015

Ze verjaren hier aan de lopende band



Na het GCF en een 14 januari vieringske, 
was het nu de beurt aan Emiel en Lotte om 3 en 1 te worden.
Kek recycleerde wat bionieuws om cadeautjes in te pakken, en voelde zich al een beetje 'bompa_die_kaarten_ineenflanst'.


Emiel genoot van het bezoek, de aandacht, het lekkers, 
het uitpakken en het spelen.









Viktor kreeg weer een paar stoeme pakjes... 
(Kek weet echt niet wat hij leuk vindt)


Hij mocht gelukkig ook met Miel zijn nieuwe aanwinsten spelen...


Voor Lotte was het allemaal wat veel!
De grote broers waren zeer behulpzaam om haar pakjes open te maken.


En niemand was op vosje aan het letten ...








vrijdag 23 januari 2015

Knerpende sneeuw in Stockholm


Anna op Erasmus naar Stockholm is een prima excuus om ook (mee) te vertrekken en tegelijk iets van de stad te zien!
Goedkope vlucht met SAS en een hotel via booking: een goeie deal!
Al in Arlanda fossielen in de vloer: een goed begin!


De campus ligt even buiten stad en met de rode metrolijn richting Mörby geraakten we van T-Centralen naar Universitetet. Daar moesten sleutel en documenten afgehaald worden en konden we op zoek naar huis nummer 25 op de campus Lappis! 
Kamer 1307 op de derde verdieping wordt goedgekeurd en Kek en Snor kunnen hun eigen logies gaan opzoeken.
Het KOM hotel van de keten Best Western overtreft onze verwachtingen. 
Vooral het ontbijt is super: nagenoeg alles is er, en vers en van goeie kwaliteit.

De metro in Stockholm rijdt vlot en stipt, de treinen zijn merkwaardig proper.
En zo ook de mensen op de metro: zeer verzorgd qua kleren en kapsel, vriendelijk en gemanierd.
Kek ziet ze zo thuiskomen in hun ordelijke, al dan niet IKEA gedesignde woningen...

Dinsdag met Snor Gamla Stan verkend. 
Na één foto is de batterij van het fototoestel plat. 


De reservebatterij doet het ook niet: één foto's dus!

Na de middag naar Moderna Museet! Met de metro tot Kungsträdgården is makkelijk. Alleen is het dan nog wel even stappen tot aan het museum, zelfs als je niet eerst de verkeerde brug overgaat naar Gamla Stan maar ineens de goeie brug naar Skeppsholmen.
Teveel gewandel voor Snor, en voor Kek te koud aan dat sluimertempo!
De beeldentuin die over het eiland verspreid is, konden we niet meer bezichtigen. 
Het is in Stockholm, halfweg januari, al donker om half vier!
Het was wennen aan het tijdstip van donker worden. 
Kippig als Kek is, wil ze bij de eerste schemering al op stok.
Nochtans zijn veel musea hier tot 20 of zelfs tot 21 u open. Ze zijn in het donker en tijdens sneeuwval wel iets lastiger te vinden. 
Even wennen dus om rond vijf uur nog de deur uit te gaan voor een (verre) trip naar een of ander museum.

Op woensdag begint het te sneeuwen! Het plan om met Anna Gamla Stan en wat winkelstraten te verkennen wordt te snel afgewerkt. 
Joris en de draak wordt gefotografeerd in de Storkyrkan.


 's Middags eten we lekker in Lao Wai, een klein, vegetarisch, Chinees restaurantje in de buurt van het KOM-hotel.

Na de middag naar Globen, voor de Sky view! 
Snor en Kek hebben namelijk een Stockholm card gekocht voor drie dagen, en veel attracties zijn in de winter niet voorhanden. 
Bovendien is het National Museet voor renovatie toe. 
Dus proberen we eens iets anders, zoals de Sky view.
Lange metrorit, en ... Sky view blijkt wegens onderhoudswerken niet toegankelijk van 19-21 januari.
Naar het VASA museum dan maar. De boot is indrukwekkend, het verhaal over het bouwen en het zinken ook. 


Voor de rest hebben ze daarrond een museum gebouwd met heel veel 'vulsel'.


Nordiska Museet is het vreemdste museum waar Kek ooit kwam. 
Ze was er dan ook snel terug buiten. 
Kek leerde er wel dat Strindberg ook schilderde en fotografeerde.

Op onze laatste voormiddag, donderdag, doen we Fotografiska aan! 


Vier fotografen hebben er een tijdelijke tentoonstelling.
Adi Nes heeft met zijn Narratives een erg mooie reeks foto's gemaakt.
Herb Rits fotografeert vooral bekende figuren, in zwart-wit. En echt: zo wil je ook wel gefotografeerd worden.
De Honky Kong-reeks van Christian Åslund is, voor even toch, intrigerend.


Kek houdt het meest van het werk van Jimmy Nelson die met zijn fotoreeks 'before they pass away' traditionele stammen in beeld brengt van over de wereld.


Het restaurant van Fotografiska ziet er veelbelovend, maar erg duur uit!
Het zit over de hele bovenste verdieping en geeft mooie zichten.


Zicht op Skeppsholmen vanaf Fotografiska


Zicht op Gamla Stan vanaf Fotografiska

Na het eten in Green Peas, nemen we afscheid van Anna_met_muts!



Grappig hoe de continuë stroom van studenten, op en af langs de paden, vanop een afstand precies op een mierenautostrade lijkt!


En lang geleden dat Kek nog eens door verse, knerpende sneeuw liep!
Dat heerlijke geluid en dat heerlijke gevoel onder de voet ...


donderdag 1 januari 2015

51u in Lille


Citytrips zijn altijd vermoeiend én verrijkend, zo ook deze!

Met onze 'truc', nl. railpas van Antwerpen tot Moeskroen, en een grensticket van Moeskroen naar Lille, reisden we goedkoop naar Lille, en terug. 
De heenreis ging vlot, afgezien van het feit dat we in extremis nog naar Berchem moesten vanuit Centraal omdat de trein niet meer tot Centraal reed. Hij had teveel vertraging. 
De terugreis was eindeloos...

Er is altijd heel wat te beleven in Lille, maar maandag en dinsdag blijken niet de ideale bezoekdagen te zijn: veel musea zijn dicht.
De vakantieperiode is al helemaal geen aanrader, het is overal super druk.
Maandagnamiddag konden we al wel terecht in Palais des beaux arts, 
voor 'Sésostris III, pharaon de légende'. 
En zo deden een horde bezoekers met ons!
We schoven eerst drie kwartier aan om een ticket te kopen en daarna nog eens een half uur om binnen gelaten te worden.
Gelukkig was het de moeite!
Kek wist niet dat ook katten en valken gemummificeerd werden en een sarcofaagske kregen. We zagen monumentale beeldhouwwerken en heel fijne kunstwerkjes in heel uiteenlopende materialen. Die materialen werden van heinde en verre aangevoerd. Sésostris III was een driftig bazeke dat zijn zaakjes goed op orde had en wist waar hij zijn mosterd kon halen. 
Als we vergelijken met het Egypte van tegenwoordig ...
Er mochten binnen geen foto's genomen worden, en dat was bijzonder jammer.

Dinsdagvoormiddag trokken we naar Wazemmes, voor een levendige markt, waar zowat alles te koop is, 


en voor een beetje streetart (deel van het Parcours Art Mural).


Wazemmes is een druk en erg onderkomen deel van Lille.

Voor Camille Claudel, au miroir d'un art nouveau ging het naar Roubaix, naar La Piscine. La Piscine is een gerestaureerd artdeco zwembad waar het Musée de l'art et de l'industrie onderdak vond.
Zelfs zonder speciale tentoonstelling is het gebouw een bezoek waard.
De kleedhokjes zijn allemaal behouden en dienen nu als doorgang of expositiekast.


Op de verdieping stond het tijdelijk werk Wool War One, une guerre en laine réalisée à 1000 mains.


Voor La Piscine schoven we een half uur aan voor de security, 10 min om een ticket te kopen, en nog eens 20 min om uiteindelijk binnen te geraken bij Camille.


De tentoonstelling was, ondanks de grote drukte, meer dan de moeite.
Kek houdt vooral van de kleine werken.




En ze stelde wel met lichte verbazing vast dat er in alle talen gezwegen werd over wat er Camille Claudel tijdens haar leven is aangedaan...

De vaste collectie van la Piscine kon niet echt boeien.

Deze ijsbeer van Pompon is een klein model van die uit Het Middelheim ...


Waar de hele Lille-uitstap voor begonnen was, Passions sécrètes in Tripostal, hebben we maar op de valreep bezocht. Tripostal was pas open op woensdag vanaf 12 u.
Vreemde collectie hedendaagse kunst uit Vlaamse privécollecties van verzamelaars (allicht industriëlen) uit het Kortrijkse. 
Bij veel werken stelt een mens zich toch wel de vraag hoe zoiets in een huis past. Daarom zijn de grootformaatfoto's van Gautier Deblonde erg interessant! Ze zijn gemaakt in opdracht en geven voor een aantal werken weer waar die zich in het interieur van de verzamelaar bevinden. Hier een beeld van een vrouw die haar blauwe sandalen vastmaakt.

 

Een paar werken die indruk maakten


Le tramway, Eugène Leroy


The devil's dress, Michaël Borremans


La veuve noire, Jan Van Oost


Een vliegende schotel van Panamarenko

Wat er hier weer (Kek is nu al vier keer naar Tripostal geweest) heel erg opviel, was de vriendelijkheid en de behulpzaamheid van het personeel: 
een dikke pluim voor Tripostal!

We probeerde twee 'nieuwe' restaurants uit.
2 sous de table, heeft vegetarische en zelfs veganistische opties. Hun soep was flauw en Kek haar risotto lekker, maar saai: een hele grote berg van hetzelfde. Snor zijn frieten zagen er overbakken uit en hij vond zijn vleesjes ook maar minnetjes. 
Vermits ze hier met een vaste kaart werken, zijn de keuzemogelijkheden snel uitgeput.
Pulp Kitchen was, ondanks wat zijn naam zou laten vermoeden, erg lekker en verzorgd. Een krijtbord met dagelijks een (ander) vlezig en vegetarisch gerecht. 
Ze hebben er Kombucha en Kefir op de kaart staan, en ook bier!


Het voorgerecht
Salade de papaya et noix du Brésil à l'indienne


Het hoofdgerecht
De sliert op de rand van het bord was crème de pomme à l'anis vert

Voor de kleine hongertjes zijn er in Lille  twee Pain Quotidien's (place Rihour en rue basse) en een Exki (rue Nationale).
In de buurt van de Exki is er een speelgoedwinkel met draken!

We mikten op de trein van 16u08, maar waren vroeger klaar met Tripostal en dus -joeppie- een trein vroeger! Maar om 15u08 ging er jammer genoeg geen trein richting Antwerpen.
Terug naar Tripostal voor een double espresso!



Geesclees 2014


We schreven op 28 december geschiedenis met ons eerste GCF zonder cadeautjes, 
maar met veel veganistisch lekkers.
Margot was er dagen mee bezig om alles te bedenken, te plannen en klaar te maken. 
Kek deed haar best om fijn te snipperen en nam een paar klassiekers voor haar rekening zoals de pompoensoep, de witte loven en de kroketten.
Hier wordt de laatste hand gelegd aan de voorgerechtjes: champignonrolletjes en cashewnotengebakjes.


Viktor en Emiel waren van de partij, natuurlijk.




En ook bomma, en alle anderen


Tussen de gangen door: werken aan het bureautje en sneeuwpret





Ons hoofdgerecht mocht er zijn!


Als dessert was er fruitsla, chocomousse, en citroencakejes en warme appeltaart.
En toen konden we geen 'pap' meer zeggen.

Voor Viktor en Emiel waren er wel pakskes. 
En natuurlijk ook voor Gees, die nog altijd verjaart op 28 december.
De 'verhaal-dobbelstenen' worden direct ingespeeld!


Op de achtergrond een mysterieuze doos, maar toen had Kek nog niet door dat die voor haar bestemd was.


Daar zat een cadeau in, en wat voor één!
Er werd onmiddellijk appel-wortel-gembersap mee gemaakt, en ananas-appelsap, want ook voor ingrediënten was er gezorgd.


En uit de cadeaumand met lekkers uit Hoboken kwamen ook deze magneten!


De echte versies zijn nog een pak schattiger, natuurlijk!