Dagvers

Het is dankzij Hug dat Kek de poëzie van Geert De Kockere leert kennen.

Fris, soms geestig, soms gevoelig

Geen moeilijke verzelarij, maar vaak aansprekend en door de eenvoud rustgevend 

Neem nu dit!

Soms zijn we veel te misschien,

te veel aarzeling,

te nauwelijks en te amper.

Alsof we bang zijn

dat we te veel plaats

zullen innemen

als we helemaal zijn

wie we zijn.

Maar ik zeg u:

er is plaats genoeg.

Zelfs om af en toe eens

uit uw vel te springen.

Sinds kort is Kek de bezitter van een Dagversabonnement!

Zo krijgt ze elke dag haar portie Zen, zoals Geert het zelf formuleert.

Bij haar eerste kennismaking met de nieuwe website (http://www.geertdekockere.be/dagvers/) was het bijna een overdosis...

Bij dit kinderversje, moet ze onmiddellijk aan Miel denken. 

In een tuin zit een gat,

een diep zwart gat

met niets erin:

geen kei, geen spin,

geen leeuw, geen schat,

geen druppeltje zweet.

Maar zeg het niet verder,

want wie het niet weet,

ziet in dat gat

altijd wel wat.

Dát

is het grote geheim

van een tuin met een gat.

Gaten in de grond zijn voor Miel onvoorstelbaar boeiend. Er wordt in gekoterd (sorry voor het West-Vlaams) met een stok, de diepte wordt gepeild, ze worden afgedekt met een steen en vooral: er wordt gefantaseerd over monsters die erin wonen of eruit ontsnapt zijn. 

Een tuin zonder gaten is geen tuin!

Bij elke doortocht ten huize Kek, worden alle gaten, die Miel feilloos weet liggen, geïnspecteerd.

En zijnde fan van zee is Kek natuurlijk op zoek gegaan naar zeeverzen.

(Er zit een goeie zoekfunctie op de site)

Dit vindt ze wel mooi, alhoewel de laatste zin er voor haar niet bij hoeft. 

Hij stoort zelfs een beetje.

'Met heel veel zwier' zou het perfecte einde zijn.

De zee beschrijft

vellen strand

met kokkels

en hoorntjes,

met algen

en met heel veel zwier.

Ze is heel kustzinnig.

Spijtig dat Kek dat vers nog niet kende toen ze gisteren met haar voetjes in 't water liep in Oostende!