Klein geluk, groot geluk

Sinds ik het kunstenfestival in Watou ontdekte, ga ik er elk jaar minstens één keer langs! 

Dit jaar hebben ze het 'klein geluk' (in tijden van overvloed) genoemd, maar voor mij is het telkens weer 'groot geluk' (in tijden van schaarste) om er te kunnen zijn!

De installaties en de poëzie zelf natuurlijk, maar zeker ook de rust in Watou, de West-Vlaamse vriendelijkheid, de lokale biertjes, de suppoosten, Dirk's cafe ... dragen bij tot het heerlijke Watou-gevoel!

De kleurrijke duiven, een werk van de Brit Patrick Murphy, zitten op de kleine markt en elders broederlijk naast hun grijze soortgenoten. In de avondschemer zijn ze er nauwelijks van te onderscheiden.

Het leven en werk van Leonard Cohen behoort tot de toppers van deze editie! 

Je hebt er tijd voor nodig, maar het zijn kippenvelmomenten om de opnames van bvb het festival op the Isle of Wight van 1970 te bekijken en te beluisteren! 

In de film over zijn beginperiode als dichter wordt hij als wijze, grappige man in beeld gebracht.

En dan zijn er zijn grafische werkjes: ook wijs en grappig.

En enkele, ook in het Nederlands vertaalde teksten zoals deze.

De boekenkamer met leeshol uit papiersnippers, een installatie van de OostenrijkerThomas Ehgartner, was even de oorzaak van een klein ongenoegen. Doppe, vele jaren suppoost op Watou, een ancien dus, was voor een moment van groot geluk, in dat hol gaan liggen. Toen kwam de verantwoordelijke langs en kreeg ze een veeg uit pan: suppoosten horen daar niet te gaan liggen! 

Ze was deze keer gewoon op bezoek en even aan 't genieten...

 

Met je hoofd in de wolken is mogelijk gemaakt door de Japanner Matsuri Yamana.

De Moleskine notebooks die voor de affiche gebruikt werden, stemmen tot nadenken over ons druk,druk,druk gedoe! Elk kopspeldje stelt een afspraak voor van een mens met een drukke agenda.

Indrukwekkend was ook het werk van de Pakistaan Khalid Chishtee, Pursuit! 

Ongewoon materiaal, maar heel aansprekend.

Een keikeikeischattig filmpje is te zien in de Graanschuur.

De muur is wel een beetje vuil ... 

En er is nog veel meer moois te zien! 

Straffe pastoor ook in Watou! Hij stelt zijn kerk open voor Boeddha en ongeloof.

En bij Dirk (en Mira) krijg je naast een lekker biertje ook nostalgie en poëzie, en een lekker toastje ...