Coron, Coron!

We logeren in The Hilltop view resort, en dat is niet echt goed, maar ook niet slecht.

In elk geval ze zijn er heel vriendelijk. 

De kamer is wel heel erg groen en Kek heeft spijtig genoeg haar bibkaart thuis gelaten!

De jeugdherbergkaart dan maar ...

(Voor wie het nog niet wist: niet enkel de sleutelkaart van het hotel zelf is geschikt om de elektriciteit op te zetten.)

 

Internet is een probleem! 

Af en toe is het mogelijk om een mail versturen vanuit de lobby, maar meer niet.

Een beetje lastig als je nog logies voor de komende week moet zoeken...

Ze zien ons dan ook geregeld in de Ecolodge, of in een coffee shop met free wifi, en met ons veel andere toeristen.

We worden echt specialisten in het nemen van een tricycle, want die hebben we nodig om naar de 'stad' te gaan.

De stad stelt niet veel voor: groezelige straten, kleine krottige winkeltjes, veel gerij van tricycles en brommertjes.

De 'achterafstraten' zijn helemaal erg.

 

Maar ze hebben er toch kamers te huur,

 

en natuurlijk ook een kerk

 

en een Lourdestafereel.

 

Voor onze tweede dag hebben we een tour geboekt.

De barka delen we met 14 anderen en 5 bemanningsleden.

Deelnemers uit Canada, Ierland, Frankrijk en Korea, en Belgie.

Het zijn allemaal snorkelaars, perfect uitgerust en met onderwatercamera.

Het vertrek van de barka wordt een beetje verlaat: en moesten nog twee Chinese kolen geleverd worden.

 

Al bij de eerste stopplaats, Twin Lagoons, worden de kookvuurtjes op het achterdek warm gestookt en begint de bootcrew met vissen te roosteren.

Ja ja, het is een daguitstap met lunch inbegrepen.

 

Zoals de naam het zegt zijn er twee lagoons, verbonden met een nauwe doorgang onder de rotsen.

Iedereen snorkelt, Kek zwemt gewoon.

Het is er mooi, maar we zijn niet de enige boot die er aanlegt en dus is het er ook druk.

 

Tweede stop is coral garden en skeleton wreck.

Alle snorkelaars het water in, Kek kijkt toe vanop de barka.

Tussen de barkas van alle tours circuleert een ijsbootje, met een even irritant muziekje als de ijskarren die in Belgie rondrijden.

De twee volgende stops zijn niet echt de moeite voor snorkelaars. 

Op de eerste plek staan tafels onder zonneschermen en daar eten we, en met ons de deelnemers van de andere tours.

Het is er dus ook weer druk.

De tweede stop is CYC-island, het is niet duidelijk waarom we hier even aanleggen.

De ijsboot is er ook weer.

Op naar de vijfde stop: Kanyangan Lake, een zoetwatermeer op een eilandje. 

We worden afgezet bij het strandje en ondertussen wordt op het achterdek de afwas gedaan, met zeewater.

Om bij het zoetwatermeer te geraken zijn er 150 trappen naar boven en dan nog veel trappen terug naar beneden. Het is aanschuiven op de trappen.

Bij het meer krijgen we een sappige tropische regenbui: alles druipnat! 

De snorkelaars zijn enthousiast over het onderwaterleven.

 

De laatste stop is Sieta Pecados, volgens onze eigenste gids de beste snorkelplaats.

En dan gaat het full-speed terug naar Coron, want om 17u moet de barka terug zijn.

Net voor de aankomst wordt vriendelijk gevraagd de zwemvesten aan te doen, voor de veiligheidscontrole van Coron.

We moesten die inderdaad ook aandoen bij het vertrek, maar eens aan het varen deed iedereen die snel terug uit. 

Door de uitstap hebben we een goed beeld van de veelheid van eilandjes, strandjes, koralen, maar Kek snapt niet dat in alle gidsen en blogs geschreven wordt over 'remote' Palawan. De toeristen hebben het duidelijk ontdekt!

Zo'n tour is trouwens ook niet alles: je krijgt overal maar beperkte tijd!