Een nieuwe hobby voor de laatste zeeweek

Doordat het mooie zomerweer blijft aanhouden, ontwikkelt zich ten huize De Harie een nieuwe hobby: naar de zonsondergang gaan kijken op het strand!

En we zien er hele mooie...

Ook iets oudere hobby's blijven bestaan: we zwemmen elke dag, het liefst bij vloed!

Zalig dobberen of zwaar meegesleurd worden: we krijgen de hele range!

We zien 'de' zeehond en soms nog een andere ook.

Doppe beweert dat hij bij haar op haar deken is komen liggen.

We wandelen over het strand naar Frankrijk en door de Woestijn en het Calmeynbos terug naar De Panne.

Vanop het strand, ter hoogte van de grenspaal, beginnen we bij het Grenspad en komen via het Helmpad en het Oostergrenspad terug in de bebouwde wereld.

4 km ploeteren door zacht zand...

4u30 duurt de hele trip, en Kek voelt dat ze het wandelen een beetje meer moet oefenen. De beentjes zijn moe.

 De Woestijn is mooi geworden! Veel begroeiing, ook vochtige duinpannen.

Het was lang geleden dat Kek er nog echt doorheen wandelde via het Helmpad.

Op hun jaarlijkse zeewandeling namen Kek en Snor het Grenspad tot het einde en wandelden dan zo naar het station in Adinkerke.

We zien onderweg nog wat Cabin Art in Sint-Idesbald en besluiten dat we volgend seizoen Viktor ook een hokje kunnen laten bewerken! 

En het boek raakt bijna uitgelezen op de wandeling!

 Kek oefent in achterwaarts wandelen. 

Anders waait de wind in haar telefoon en is ze onverstaanbaar.

De Harie raakt omsingeld door mieren, een fascinerend schouwspel maar enkel met foto's in ons hoofd. 

We spelen tijdens onze laatste week toch nog een paar spellen!

Red 7 is nieuw, leuk en niet te moeilijk. Als je verliest, kan je het op je slechte hand kaarten steken!

Super Motherload begint ook te lukken bij Kek.

Bij GIPF daarentegen kan ze niet tegen de Qui op ...

Quinten had nog veel meer spellejes bij, maar het weer was te mooi en de mensen 's avonds te moe.

Omdat er nog twee verjaardagen gevierd moeten worden (Doppe en Lien), gaan we de laatste avond eten in de Sassy's in Stene.

Het is veel en lekker, en gezellig maar het duurt lang en de stoeltjes zijn niet heel erg comfortabel.

We droppen Goes en Qui en Lien bij het station van Oostende en op de terugweg naar Oostduinkerke spotten Doppe en Kek nog een zonsondergang in Raversijde.

En dan zijn de drie weken zon, zee en strand echt voorbij!

We blinken de Harie op en hopen dat dit niet onze laatste keer is geweest.