Met de trein naar Utrecht betekent: overstappen in Rotterdam.
Daar profiteren we van om te gaan eten in het vegetarisch restaurant Gare du Nord, en een korte wandeling door Rotterdam te maken!
Het eten valt niet helemaal mee, maar het is er wel leuk zitten.
Kek haar champignons zijn tien keer te zout.
Het toilet van het restaurant is nog steeds het originele treintoilet. Enkel de voetbediening van het water voor de lavabo werkt niet meer.
Na de lunch wandelen we richting Erasmusbrug!
We zien heel wat...
Vreemde onderbrekingen tussen de beplanting langs het voetpad
De loopbruggen in de stationsbuurt
Oude en nieuwe bouwsels
Om het zout van de champignons wat te neutraliseren gaan we onder de brug, bij het water, een biertje drinken!
In het station worden we mooi in het oog gehouden!
En dan is er afhaalSoy in de Strowis in Utrecht!
Na het eten doen we toch nog een avondwandelingetje, kwestie van de gespannen penskes wat respijt te geven...
Het licht is mooi!
Met de sneltrem gaan we op bezoek in Nieuwegein en passerend aan het station krijgen we nog wat nuttige informatie mee...
Op dinsdag gaat het in goed gezelschap naar Linkeroever voor de première van 'Onze wederzijdse vriend' door Compagnie Marius. Het is een theaterbewerking van de laatste roman, eigenlijk een feuilleton, van Charles Dickens.
Een marathon van 5 uur, met drie pauzes die wel nodig zijn om even de stramme leden te strekken.
Het duurt het hele eerste deel voor Kek een beetje door heeft hoeveel personages er zijn en wie nu eigenlijk wie is.
Maar dat ligt allicht volledig aan haarzelf...
De openingsscène is veelbelovend, met stromend water en een 'lijk'
en het is geweldig hoe inventief het gezelschap is om met weinig middelen toch originele decors te verzinnen.
Het stuk is bij wijlen ook grappig en het is 'goed' zitten daar in die loods bij de Schelde: je waant je zo bij de Thames waar het oorspronkelijke verhaal zich afspeelt.
Maar - ja toch een redelijk grote maar - dít is geen première!
Er zitten teveel haperingen in, de souffleurs hebben een zware job, de acoustiek van de loods is niet voldoende uitgetest...
Het blijven natuurlijk klasseacteurs, Kris en Waas, en de anderen, maar het stuk is echt te lang en nodeloos ingewikkeld, en the end is veel te voorspelbaar en natuurlijk happy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten