California

California
Limantour beach, Point Reyes

donderdag 11 mei 2017

Een diepe duik in het verleden

Te zien aan wat er allemaal uit Mémé haar kasten komt, heeft Kek toch wel één en ander gemist in haar jongere jaren.
Niet zo heel verwonderlijk, natuurlijk, want ze zat vanaf haar 12 op internaat, en daarna op kot in Gent, met andere interesses dan de gebeurtenissen in het 'achterlijke' Izegem.

Kek heeft ondermeer het leegmaken van het huis van Mémé bakkers (de moeder van Mémé) gemist, het sorteren van documenten na het overlijden van haar vader, ... en wordt nu met allerlei paperassen en prullaria geconfronteerd: schoendozen vol, al jaren onaangeroerd.
Niemand die nog weet wat, van wie, van waar, ... Het stemt tot nadenken over alles wat we bijhouden en de snelheid waarmee complete generaties verdwijnen!
Vermits het om eerder anekdotische vondsten gaat, zal dit verslag niet volledig en allicht ook niet volledig chronologisch zijn! En omdat 'trop' teveel is, zal de firma Vanderschaeve-De Vos en Cie in een later bericht komen, evenzo de Scola Cantorum Cantemus Domino.

In een achterafkast in de garage van Mémé haar huis - waar nooit een auto gestaan heeft - vindt ze de liefdesbrieven die Mémé aan haar Jean stuurde tijdens zijn legerdienst. Die zijn nu herenigd met de brieven die ze zelf kreeg, uit de Leopoldskazerne in Gent.

Ze vindt er dozen vol doodsbrieven, doodprentjes en knipsels uit kranten met aankondigingen van overlijdens;

De vader van Mémé, Pepe Bakkers

 

De vader van Kek haar vader 

 

(Van het overlijden van de beide grootmoeders van Kek is er geen spoor)

overschotten van communieprentjes (hier van Filip zijn eerste communie 1959 - je wil niet weten hoe de tekst op de achterkant luidt);

 

Ook vindt ze oude en heel oude foto's die ze nooit eerder zag zoals

- Het gezin Verhaeghe-Petillion, oftewel Mémé en Pepe bakkers en de zes kinderen

 

- Het gezin Vanderschaeve-Soete in redelijk bedrukte sfeer omdat dochter Cécile ging intreden in de Carmel
(Maart 1952 - Mémé zwanger van Kek)

 

Foto's ook van de vele priesters, paters, nonnen en andere geestelijken uit de familie Verhaeghe. 
De Vanderschaeve's hadden minder last van roepingen...

Vindt ze het schoolreglement (1944) terug van de tijd op het St Jozefscollege te Kortrijk van haar vader;

 
Met belangrijke toevoegingen ...

 
 

De schrik dat het er in het station te werelds zou aan toe gaan, zat er bij de Eerwaarde Broeders dik in: zie p9 puntje 7!
En zeker: 'het godsdienstonderricht is het eerste en belangrijkste vak van het leerplan (p7 III1)'

Vindt ze een doorgangsbewijs voor Mémé en veel aandenkens aan de huwelijksreis in 1951;


 
 
Vindt ze nieuwjaarsbrieven en menu's van allerlei feestelijke diners;

 
 
Vindt ze sporen van katholieke indoctrinatie zoals een schrijven (van 6 bladzijden, daterend van juli 1954) over al het onheil dat over de kinderen zal komen als ze naar een andere dan een katholieke school gestuurd zullen worden; 

  
En veel brieven van nonnen en paters om de prachtige muziek van de Scola Cantorum te prijzen;

 
Veel documenten ook die verband houden met de muzikale activiteiten van Kek haar vader: over de muziekacademie en de VOLLMA (klinkt als een IKEA-zetel, maar is voluit de vereniging van oud-leerlingen en leerlingen van de muziekacademie van Izegem) de Scola en het gregoriaans, en natuurlijk over Herman Roelstraete;

Ook de brochure van een concert van Dalida - waar hij grote fan van was - in de Olympia in Parijs, vermoedelijk ergens tegen het eind van de jaren 60 van vorige eeuw. In heel de brochure is geen jaartal te vinden.
Kek herinnert zich nog wel hoe die maanden, zoniet jaren op zijn nachtkastje lag.

 

Dit is de voorlopige oogst. Er zijn nog kasten om door te nemen...

Kek haar plan is nu om de zeldzame oude familieleden, die nog goed bij hun verstand zijn, eens op te zoeken om personen en plaatsen op de vele foto's te identificeren.
En het 'goede voornemen' om vanaf nu op foto's aanduidingen te schrijven, maar dat gaat natuurlijk niet met elektronische foto's,  en om paperassen in te scannen en te dateren. 

En ondertussen is Mémé zich van heel het leegmaken van haar huis niet echt bewust en gaat het 'leven' verder in de Plataan.
Mémé krijgt met de post een gratis boekske, het 'okra magazine'...

 

Volgt dit gesprek:
Wat is dat voor een boekske?
T' is iets voor senioren, voor oude mensen!
Voor ik niet, dan, zegt Mémé

Natuurlijk niet, want bijna 92 is misschien ook al te oud voor dat boekske!
Maar niet om te scrabbelen!
Want om in haar ene beurt 'werk' aan te leggen en in haar volgende 'veest' en Kek uiteindelijk met 401 tegen 259 te verslaan, heeft ze nog een goed werkende bovenkamer!

 
 

3 opmerkingen:

  1. Ik vroeg mij af wat een Feostraal was tot ik het menu zag :)
    Praalijs ! Moka-snoep !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kei leuke vondsten en mémé <3

    BeantwoordenVerwijderen