Hug en Kek houden van Parijs,
van het licht in Parijs, de straten van Parijs, van de mensen van Parijs, van de vele musea, van de parkjes, ...
Het is fijn om er steeds weer op zoek te gaan naar nieuwe plekken en af en toe ook oude bekenden tegen te komen.
Deze keer gaan we op stap, gewapend met het boek van Messy Nessy Chic
en met de rariteiten verzameld in onze Trello!
Eens de toeristische hot-spots gekend zijn, blijft er heel wat te ontdekken in Parijs zoals ...
La piscine Molitor
De kerk Saint-Eugène-Sainte-Cecile
De cadran solaire op de Place de la Concorde
De 'geheime tuin' vlakbij de Champs Elyssee
Een wandeling langs galerijtjes in 2ième
Le Parc des Buttes-Chaumont
Een concert in de nieuwe zaal van de Philharmonie de Paris bij La Vilette
Het 'andere' Montmartre
Voor Kek niet nieuw: het Musee Marmottan, met een tijdelijke tentoonstelling rond de modellen van Corot.
Maar bon, de eerste dag komen we rond de middag aan en gaan we meteen op zoek naar het Armeens restaurant, dat volgens Messy Nessy zeer smakelijk eten in een kantine-achtige omgeving serveert. Er is geen menu, maar de vrouw des huizes komt uitgebreid en enthousiast uitleg geven.
Het onthaal is hartelijk en familiaal, de wijn is lekker, maar het eten kan niet echt bekoren.
Kek heeft de hele namiddag heeeeeel veeeeel dorst!
De tentoonstelling 'Corot, Le peintre et ses modèles' staat ook op het lijstje.
Wij dus naar het Marmottan! Het is er behoorlijk druk, maar toch geen overrompeling.
Een aantal mooie werken van Corot!
De Monet-zaal in de kelder is nog steeds indrukwekkend: zoveel moois daar!
We gaan wegens grote Armeense dorst een deftig theetje drinken in la rotonde de la Muette voor we verder trekken.
Daarna stappen we richting Piscine Molitor
Dit legendarisch zwemparadijs stond al in 2014, het jaar van de heropening, op ons todolijstje.
Zwemmen is er voorbehouden voor de hotelgasten en de leden van een prijzige club. Maar we wagen ons binnen en krijgen van een schattige jongen toegang tot het zwembad om een en ander te kunnen bekijken.
Het water wordt er op 28°C gehouden en er wordt ook in de winter gezwommen in het openluchtbad!
De kleedhokjes zijn allemaal anders gedecoreerd!
Originele glasramen in de inkom
Ondertussen is het etenstijd en besluiten we het getipte Japanse restaurant Kunitoraya in de Rue Villedo te proberen.
Kek heeft wel zin in groententempura...
Maar wat blijkt: hun sluitingsdag is woensdag!
En wat blijkt ook: het is daar in de buurt vergeven van de Japanse restaurants.
Het is letterlijk het een naast het ander.
We eten ergens udon aan een toog, met zicht op de bereiders.
Het eten is aanvaardbaar, maar we betreuren het dat Kunitoraya niet open was.
Et voila, dag 1 zit er al op...
Dag twee beginnen we met een wandeling naar de kerk Saint-Eugène-Sainte-Cecile.
Heel veel binnenruimte door de dunne stalen steunpilaren en een mooi orgel!
We gaan op zoek naar 'le cadran solaire' bij de 23 meter hoge obelisk van koning Ramses II uit Luxor.
Spijtig van het motregentje, maar om 10u staan we bij de XI!
Een beetje verderop op de hoek van de Avenue F. Roosevelt en de Cour de la Reine, is een 'verborgen' tuintje, waar het goed verpozen is midden de Parijse drukte.
Tegen etenstijd gaan we naar het ouwe trouwe Joy in Food in de Rue Truffaut!
De sfeer is er nog steeds hartelijk en het eten goed!
Na de middag worden de galerijtjes in het 2ième doorlopen, te beginnen met die in de tuin van Le Grand Palais.
De lente is er goed bezig.
Le petit canon...
Een toevallig rommelmarktje...
De mensen die rond dat park wonen hebben het niet slecht getroffen.
Uitzicht (Montmartre) van bij de Temple de Sybille.
Het gebouw van de Philharmonie is indrukwekkend, de muziek ook!
Eerst gaan we nog prinselijk eten in het restaurant op de 7de verdieping: Le Balcon.
Mooi uitzicht weer, deze keer met Eiffeltoren.
We hebben 'de laatste tickets' en het zijn er 'arrière-scène'.
Op het programma: echo-fragmente! Een samenwerking tussen het koor en orkest van Parijs, het Ensemble intercontemporain en Les Arts Florissants.
We zijn onder de indruk!
Arrière-scène is zeker niet slecht als luisterplaats en biedt een goed overzicht van de vele balkons in de zaal!
En je kijkt er eens niet op de rug van de dirigent.
Na de voorstelling stromen de bezoekers recht de metro in richting huis!
Op onze laatste halve dag trekken we naar een andere uithoek van Parijs voor de huisjes in en rond de Rue Irénée Blanc.
Volgens Messy 'the other Montmartre'.
Op deze plek waren tot het eind van de 19e eeuw de gipsgroeves. Toen de groeves leeg waren, werden ze opgevuld met de vrijgekomen grond van de bouw van de metro en werden hier 92 verschillende huisjes gebouwd.
De rest van de voormiddag strollen we rond in de Marais!
Het is er wel wat drukker dan in de Rue Irénée...
In de buurt van de Eglise Saint-Gervais ontdekken we, op weg naar de metro, nog een mooi vakwerkershuis!
En dan zeggen we 'dag' aan de Seine en Parijs...
Amai! Druk programma!!
BeantwoordenVerwijderen