We beginnen onze Utrechttrip in het Singer museum in Laren.
De drukte in Laren op vrijdag doet wat denken aan de zomerse drukte in een Belgische kustplaats. We voelen dan ook weinig aandrang om na het museumbezoek Laren te gaan verkennen.
In het Singer loopt, nog tot 28 augustus, de tentoonstelling 'Franse modernisten'.
De werken komen uit het Musée d'Art moderne de Troyes in Frankrijk. Dat museum kreeg de kunstverzameling van het Franse echtpaar Lévy.
De website van het museum belooft een verrassend overzicht van 100 jaar Franse schilderkunst.
Het is inderdaad een overzicht, tenminste het kan als overzicht doorgaan, maar we missen wat duiding bij het overzicht.
De gratis audioguide waar we eerst heel blij mee zijn, is eigenlijk geen meerwaarde en wordt dan ook al na een paar keer luisteren afgezet.
Er zijn zeker mooie werken te zien!
Eugène Carrière, Enfant à l'assiette, 1886-1887
Georges Seurat
Les pecheurs à la ligne, 1883
Hieronder 'la liseuse' van Matisse, 1922-1923
La toilette, Suzanne Valladon, 1903
Valladon is een autodidact, gespecialiseerd in naakte vrouwenfiguren.
Haar zoon Maurice Utrillo houdt het bij stadszichten.
Een grappige roddel over het vaderschap uit de mond van Diego Rivera:
"After Maurice was born to Suzanne Valadon, she went to Renoir, for whom she had modeled nine months previously. Renoir looked at the baby and said, 'He can't be mine, the color is terrible!' Next she went to Degas, for whom she had also modeled. He said, 'He can't be mine, the form is terrible!' At a cafe, Valadon saw an artist she knew named Miguel Utrillo, to whom she spilled her woes. The man told her to call the baby Utrillo: 'I would be glad to put my name to the work of either Renoir or Degas!'"
Deze 'homme assis' van Seurat is de favoriet van Quinten en Lien, en zoals later op de avond blijkt ook van Julius.
Zelfs werk van Soutine is er te zien.
Kek is al heel lang fan van Soutine, vooral dan van zijn figuren!
En sinds ze op artips (http://www.artips.fr) las dat zijn kadavers en stukken vlees en bloed wekenlang in zijn atelier hingen te stinken, kijkt ze met nog meer verbazing naar zijn werk!
Ook de tijdelijke selectie 'Zomer in Singer' toont moois.
Deze 'vrouw aan de rivier' is van Martin Borgord.
Kek vindt ook de portretten uit de serie YOU van de Amsterdamse fotograaf Hans Hiltermann heel bijzonder. Beelden van mensen waarop alles te zien is: de rimpels, de puisten, beharing, vlekjes, de kleinste oneffenheid.
Het Singer heeft ook een beperkte beeldentuin.
Na het museumbezoek gaan we picknicken op de Westerheide.
Dat is toch zo geweldig aan Nederland: altijd natuur in de buurt!
In Kafé Belgie op de Oudegracht 196, gaan we Belgisch bier drinken waar we thuis nog niet van gehoord hebben. En zo wordt het stilaan tijd om te gaan eten in 'de' Soy, het béste Aziatisch vegetarisch restaurant van Utrecht en wijde omgeving, volgens Lien.
Het ís ook lekker!
Na het avondlijk terrasje in gezelschap van Julius, die ons nog de 'Schreeuw' van Utrecht laat zien, gaat het terug naar hotel Sleep well.
Goeie bedden, maar sommige kamers hebben geen raam, enkel een lichtkoker.
Daar is het 's anderendaags al uitchecken geblazen.
Op de terugweg rijden we langs de Biesbosch.
Het museum is een vreemd, met gras begroeid bouwsel.
We willen varen, maar de eerstvolgend afvaart is volzet en zoveel tijd hebben we ook weer niet.
We doen een mislukte wandeling - zonder plan staan we ineens terug op ons beginpunt - en houden het daar dan maar voor bekeken.
Het zijn nochtans mooie luchten!
Op de weg terug, gaan we tóch nog varen: de ferry!
De koeien kijken toe...
Dat Utrecht zo dicht bij Amsterdam lag, wist Kek niet.
Het is zeker de moeite om nog eens terug te keren en misschien met Amsterdam te combineren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten