Een week alcoholvrij

Het lijkt een jaarlijks weerkerend gebeuren te worden: een maand zonder alcohol.

Nu dus een week bezig met geen aperitiefjes, geen slaapmutsjes, zelfs geen wijntje bij het eten.

Na een avond Oostends doorzakken met Lien en het Spinvis-gezelschap, had het ontwaken de volgende ochtend iets katachtigs en dat leek een goede aanzet om weer eens alcoholvrij te gaan. Tenminste om een voornemen te maken om...

En het gaat goed. 

We vermijden momenten waarop zeker naar één of ander alcoholisch spul 'moet' gegrepen worden. 

Doordat de grasmachine kapot is, wordt er ook geen gras afgereden. 

Na gedane arbeid 'mag' Kek altijd een Leffe, liefst een blauwe! 

We zijn hier gestart met brouwen van waterkefir: drinkbaar en speciaal, zodat het ander drinken even vergeten wordt. De karaf met gistend spul heeft een beetje het effect van een lava-lamp: en gaan voortdurend kefirbloemetjes en soms zelfs vijgen op en af.

Nog even terug naar het ontwaken en naar Oostende...

Na een Cola - uit een blikje dan nog - en een wandeling met de voetjes in het water, konden we 's middags alweer genieten van de onvolprezen Graankorrel! Een lekker, versgeperst gemberwortelsap, een originele dagschotel en een heerlijke bessentaart! Jammie!

De voorstelling Kintsukuroi in de Oostendse cultuurtempel was veel beter dan deze in de AB.  We hadden ook echt goeie plaatsten: in het midden op rij D, en dat bleek in De Grote Post de eerste rij te zijn... 

Hoe meer je naar Kintsukuroi gaat kijken hoe meer je ook weet wáár te kijken en wanneer te luisteren.

 De toetsensolo's zijn eenvoudig mooi!

Na het concert leerden we wat een buitenvrouw is, en een beetje hoe het voelt om zoveel bijval te krijgen.

En 'de' Corman lag verschillende keren op ons pad.  Kek zag er zelfs een oude vriend terug, die zeker 35 jaar uit haar bestaan verdwenen was.

En 's avonds moest een jasje terugbezorgd worden bij een bijzondere vriendin.

We bouwden duplopaleizen en dansten de pinguindans met de kleinkinderen die op bezoek waren!