Twee jaar
Acht seizoenen
Zevenhonderd dertig dagen
Zeventienduizend vijfhonderd twintig uren
Een miljoen eenenvijftigduizend tweehonderd minuten
Gingen voorbij
Onwaarschijnlijk
Het is niet dat Kek ze allemaal geturfd heeft
En Snor is er altijd en overal
Tekens
En tegelijk is er het besef van onomkeerbaarheid
En zijn er ontiegelijk veel herinneringen...
Oktober 1970 tot februari 2016
Het was de moeite
Toen we jong waren
Waren we wild, en dwaas
Wild van elkaar
Wild van liefde voor elkaar
Voor mekaar bestemd
We moesten nog studeren
We namen de tijd
Het waren andere tijden
We werden ouders
En noodgedwongen wijzer
We hebben ons uitbundig voortgeplant
We leerden organiseren
En de chaos negeren
We kochten een huis
We verbouwden en bouwden aan
Overleefden stormen en crisissen
We waren moe maar vonden het geweldig
En lachten om onnozelheden tot we niet meer bijkwamen
Toen ineens begon de 'vlucht uit het nest'
Gent kwam terug in zicht
Heel even ook Leuven
Ons leven kreeg een dimensie bij
We reisden wat af, zee was onze favoriet
En wandelen en tentoonstellingen
Het pensioen kwam in zicht
Wat gingen we nog reizen
Maar ook zijn ziekte begon
Niet één maar twee
En alle verwarring die daarmee gepaard ging
En dan ineens de laatste maanden
Waarin we terug heel dicht bijeen kwamen
Waarin hij afscheid begon te nemen
En Kek niet onder ogen kon zien dat het écht zijn laatste maanden,
weken, uren waren ...
En dan nu ...
Twee jaar
Acht seizoenen
Zevenhonderd dertig dagen
Zeventienduizend vijfhonderd twintig uren
Een miljoen eenenvijftigduizend tweehonderd minuten
Zonder
Niet eenzaam, maar alleen
Een ander leven
Met vallen en opstaan
<3
BeantwoordenVerwijderen