Weekend

Kek heeft een aantal bijzondere weekends achter de rug.

De reeks begint met een weekend in de Vlaamse Ardennen.

Na een weerzien met een studiegenoot, die meer dan 40 jaar uit het oog was, gaat het naar Ronse voor een repetitie in de Hermescrypte.

Met de juf en een gezellige medeblokfluitiste belanden we, op zoek naar een toilet, in café St Hermes.

's Anderendaags is er dan het middagconcert: Semper Dowland, Semper dolens.

De sfeer in Ronse is in niets te vergelijken met de sfeer in het Antwerpse...

Er volgt een logeerweekend in Schilde.

Omdat Viktor, Emiel en Lotte op maandag 6 februari een facultatieve vrije dag hebben, komen ze logeren.

Alles wordt uit de kast gehaald.

Lotte en Miel kamperen zelfs in de woonkamer.

Het derde weekend is 'ons' zeeweekend.

Omdat het net één jaar geleden is dat Snor gestorven is, gaan we met zijn allen wandelen aan zee.

Het was iets wat hij verreweg het liefste deed en gedurende zijn laatste jaar het meest gemist heeft.

De zee: vrolijk word je er misschien niet van, maar ze lucht alleszins op.

We beginnen ons samenzijn in Oostende, in Le Touquet op de dijk.

 Ze zijn er heel vriendelijk, de kinderen kunnen er spelen, ze weten wat veganistisch betekent, maar voor bijzonder of lekker moet je er niet naartoe.

Na een wandeling op de strekdam, 

gaan we onze kamers in de jeugdherberg in beslag nemen, 

gaan we in de bioshop Mordan eten kopen voor avondmaal en lunchpakket en ook nog langs de kringwinkel!

(Was voor Snor perfect geweest)

Op zondag staat de wandeling naar Blankenberge gepland. Het is koud, en nevelig maar droog.

We nemen de overzet naar Oosteroever.

(Een klassieker)

Dat is wel een beetje spannend.

In Bredene is het tijd voor een hapje. Onvoorstelbaar hoeveel snacks iedereen bij heeft.

Zoé scoort bij Viktor met honingbuisjes, de avond voordien meegenomen uit de Grote Post.

In Bredene nemen we afscheid van Gemma en Gilles, die met de kinderen huiswaarts keren.

Kek heeft zelden honger op een wandeling...

Dan gaat het verder richting Blankenberge...

We plannen onze middagpauze in De Haan, maar boterhammen eten in een zaak op de dijk is buiten de Haanse horeca gerekend!

Dan maar dicht bij elkaar kleumen in een windstil hoekje.

In elk geval hebben we veel bekijks vanuit de horecazaken aan de overkant.

(Herkenbare mizerie)

De Windhaan aan het einde van de dijk is open deze keer en het doet deugd om even op te warmen!

Ondertussen werd het vloed!

De zee is mooi, maar de tocht naar Wenduine moeizaam door het rule zand.

De laatste etappe trekken we de smalle strook duinbos in tussen het strand en de kustweg.

(Door alle wandelingen met Snor kent Kek veel alternatieven)

En dan komen we eindelijk in de Wullok aan, waar we bijna de enige gasten zijn.

(De Wullok was Snor zijn favoriet aan zee)

 De voorraden worden uit de auto gesleept, en we maken en eten heerlijke chili!

Het verlengde weekend wordt 's anderendaags afgesloten met een wandeling in de Uitkerkse polder en dan gaat het richting station voor de trein naar Gent.

De aanduidingen bij de Blankenbergse perrons stammen precies uit vervlogen tijden. 

Kek en Zoé gaan via de Plataan naar huis.

Meme fleurt helemaal op...