MA? MA!

Voor de derde keer op rij kocht Kek dit jaar tickets voor het Musica Antiqua festival, kortweg MAfestival te Brugge!

Tussen een trouwfeest en een vakantie aan zee kunnen er nog even drie dagen Brugge bij!

We logeren weer eens in de internationale Carmel te Brugge, waar tante nonne het grootste deel van haar leven doorbracht. 

Het voelt een beetje als thuiskomen bij familie die even uit het oog, maar niet uit het hart was.

Lof der zotheid is het thema of de rode draad doorheen het MAfestival van 2016. 

Het programma is vernieuwend en ook gedurfd.

We horen (en zien) de eerste middag Satie en Cage gespeeld door Alexei Lubimov op verschillende  piano's, waaronder een zogenaamde 'prepared piano' voor Cage.

De muziek wordt vergezeld van licht en beweging. Louise Moaty projecteert bijpassende beelden met haar toverlantaarn. In het begin lijkt het een vreemde combinatie, maar gaandeweg stijgt de appreciatie.

We zijn onder de indruk van Lubimov.

De dames van het Tiburtina-ensemble zingen zoals steeds bijna bovennatuurlijk met onwaarschijnlijk heldere klanken. 

De akoestiek in de uitverkochte Sint-Gilliskerk is super! Hildegard von Bingen zou minstens in de achtste hemel geweest zijn. Zo waren wij!

Een tweede middagconcert verenigt Dowland met Soefiklanken! Het ensemble Imago Mundi brengt ondermeer 'Flow my tears' in een verrassende improvisatie van Moneim Adwan op ud en zang.

Justin Taylor, de laureaat van de wedstrijd Clavecimbel van 2015, speelt de volgende dag ook een geweldig concert! Zelden heeft Kek zo genoten van clavecimbel als daar in de kamermuziekzaal van het concertgebouw! Techniek, inleving en jeugdig enthousiasme! We krijgen er niet genoeg van... Ook de muziek van Duphly is heel mooi.

Ga zeker eens luisteren als je de kans krijgt: Justin Taylor is de naam!

We gaan ook naar een paar Fringe concerten in het Provinciaal Hof op de markt. 

Dat zijn de gratis concerten in de marge, gebracht door jonge geselecteerde ensembles.
We horen het ensemble Steles met hoog gegrepen stukken en virtuoos vioolspel, maar we zijn niet overtuigd door de veel te harde klank van de viool.
Block 6, een zeskoppig blokfluitensemble, speelt mooi, de appreciatie van het publiek is matig. Misschien beseffen mensen niet hoe moeilijk het is om blokfluit te spelen? Nochtans was het een interessant programma en waren hun slotakkoorden uitzonderlijk mooi afgewerkt en geïntoneerd.
Wat ook zo geweldig is aan het MAfestival, is dat je op nieuwe plaatsen in de stad komt! In de Sint-Gilliskerk was Kek nog niet eerder geweest, en een concert bijwonen op de zolder van het St-Jans hospitaal of op de scene in het concertgebouw is ook bijzonder.

Omdat een mens niet alleen van muziek kan leven, gaan we ook af en toe eten.

De Bron is naar goede gewoonte gesloten wegens verlof, en dat is spijtig.
We proberen de opvolger van De Lotus en komen eerder ontgoocheld buiten.

De Plaats, zo heet het restaurant nu, werkt niet meer met een dagschotel maar met een kaart en een weeksuggestie. We kiezen de weeksuggestie en die is redelijk smakeloos en de groenten in het gerecht (voornamelijk broccoli en bloemkool) zijn niet vers. Gelukkig hebben we grote honger...

De presentatie en de bediening zijn ook niet bijzonder. Niet voor herhaling vatbaar dus!

We ontdekken een nieuwe Pain Quotidien op het Simon Stevinplein.

Het eten is lekker, maar de oude, veel kleinere Pain Quotidien in de Philipstockstraat is veel gezelliger!  

De laatste dag eten we in de Stoepa. 

Dat is geen vegetarisch restaurant, maar ze hebben wel een en ander op de kaart voor vegetariers. Het is er gezellig en het eten is redelijk, zeker qua prijs-kwaliteitverhouding.

Zo een muziekdriedaagse doet echt wel deugd! Kek ziet al uit naar de volgend editie...

Maar eerst een beetje echt werken: een scheiding bricoleren tussen de kloek en haar kuikens en de rest van de familie Campine.

De haan pikt namelijk op de kleintjes en door het vossenprobleem en de vele loslopende honden durft Kek de kleintjes nog niet uit de ren laten. Het was een hele opgave om de uitloop kuikendicht te krijgen, maar vandaag zijn ze toch niet ontsnapt!