Ter gelegenheid van de eerste -en hopelijk niet de laatste- nocturne in de Origin’O van Hasselt,
lukt het ons om eindelijk een tweedaagse Hasselt te doen.
Een etentje zonder wijn, dat gaat niet,
en rijden op wijn, dat gaat ook niet.
Dus logeren we in de hoofdstad van Limburg.
We slapen in de Holiday Inn Express en zijn daar -verbazend genoeg- best tevreden:
brede bedden, keuze uit twee kussens -stevig of zacht-, uitgebreid ontbijt met soyaproducten, geluidsdichte ramen, ...
Het is er wel veel en veel te warm op de kamer.
Kek vergeet ‘s avonds haar dekbed uit de overtrek te halen en heeft dus weinig geslapen maar vooral veel gezweet!
‘Hasselt Heeft Het.’ is de nieuwe slogan van de stad.
Er kan wel iets van aan zijn, want Kek valt er van de ene verbazing in de andere.
‘Over verbazing en verwondering’ gaat het hier dus...
Hasselt is niet heel groot, maar je kunt er toch behoorlijk wat afstand afleggen!
Onder een strakblauwe lucht, in mooi herfstlicht en met een goeie gids, wordt het een aangename wandeling.
We verbazen ons over de waanzinnige bouwwoede in Hasselt: overal kranen, bouwputten en grootse bouwprojecten.
Heel ‘exclusief wonen’ wordt het daar aan de vaartkom.
We beginnen onze tocht in de Dorpsstraat,
en vinden er al direct een werk dat zo nieuw is dat het nog niet in de Streetart-app te vinden is: het is van de Belgische artiest Dzia.
James Cochran pointilleerde dit al in 2012.
Hasselt is dus al een hele tijd met streetart bezig, om precies te zijn van 2011!
Daar in de Dorpsstraat vinden we ook de Oxfam Bookshop Hasselt.
Het is een tweedehands boekhandel die heel wat in huis heeft.
Het verbaast ons oprecht hoe ordelijk de boeken er per thema gerangschikt zijn
en hoe alles in prima staat en zeer betaalbaar is!
Het ruikt er niet eens muf.
Veel kleur bij de Brusselse artiest SozyOne
Een hyperrealistisch werk van Smug One, een in Glasgow levende Australiër.
Bij de kerk in de Minderbroedersstraat ontdekken we dit wielrennertje...
Ja, grappig zijn ze ook, daar in Hasselt!
De Sint heeft er bij chocolatier Boon een voorbehouden plaats...
En passant gaan we even in het Begijnhof binnen.
Ook daar wordt momenteel gebouwd.
Onze schaduwen worden langer en langer,
en ze zullen -op weg naar een tweede cluster Streetart- nog langer worden!
Onze tweede cluster bereiken we via de Grafitti fietstunnel en de Demer!
In het Kapermolenpark komen we dit werk van de Hasseltse tattoo artiest Sneaky Jay tegen.
Het staat er sinds 2017, maar is al serieus gehavend.
Ook dit vrolijke tafereel van Merijn Hos (2015) ligt op onze weg.
Het is niet op de wand geschilderd, maar op een soort kunststof geprint en dan op de wand gekleefd.
Kek vindt dat ergens minder echt.
Hier ligt onze tweede cluster.
Een werk dat Sokartho, een Duitser, maakte voor het Street Art Festival
‘Monsters’ van het Brusselse duo HELL’O, 2015
Het zou een soort van kritiek zijn op de wereld der volwassenen.
Een kleurrijk werk van de Chileen Inti, 2013
Op een van de vele gebouwen van PXL, vinden we op de terugweg naar het centrum nog dit mooie werk van Smates, ofte Bart Smeets (2015).
Even geheel terzijde: het is onwaarschijnlijk welk imperium PXL in Hasselt heeft uitgebouwd!
Naast Streetart is er ook veel andere kunst in de Hasseltse openbare ruimte te ontdekken.
Kek heeft zelden een stad doorkruist waar op zoveel plekken beelden te ontdekken zijn.
Man met Hond, van José Vermeersch, is nog ingehuldigd door Steve Stevaert.
Vermeersch heeft gewoond en gewerkt in Lendelede en daar is blijkbaar een heuse ‘Vermeersch wandeling’ te doen!
Als Kek nog eens in de Plataan langsgaat ...
Een ‘vlieger’ van Panamarenko
Het borrelvrouwtje!
Shelter for Art
Ondertussen is het eindelijk tijd om onze knorrende maagjes te gaan (laten) vullen in de Origin’O!
Het voorgerecht is zeer lekker: groententempura met als drankje cava met kweeperensiroop!
Kek vergeet een foto te maken...
Van de sublieme aardperensoep en de overweldigende hoofdschotel doet ze het wel!
Het nagerecht mag even op zich laten wachten...
Ook dat is weer een mooi bord!
‘s Anderendaags lopen we langs onze favoriet, de uil van Roa, met onze bagage naar de auto.
En daar -Kek heeft het voorvoeld- blijk de auto niet te starten.
Verleden jaar al had de garage gewaarschuwd voor de staat van de batterij.
De vorige dagen waren er ook al moeilijke startbeurten.
Dus in plaats van een tweede dag Streetart, gaat het na de doortocht van de pechdienst regelrecht naar de garage om de batterij te laten vervangen.
Gelukkig is dat snel gefixt en blijft er nog tijd over om even in het herfstig park van Schilde onder de prachtige beuken te gaan wandelen!
We moeten snel weer een bezoek aan Hasselt plannen!
Kek heeft nu geen voorraad ‘lekkers’ van in de Origin’O kunnen inslaan-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten