California

California
Limantour beach, Point Reyes

zondag 22 april 2018

(Begin) april


Koel en vochtig
Voor de deur een cadeautje van de kat 
Honderden fluiters in bomen en struiken
Bloesems wit en geel
En ook wel blauwig
Een dag die veel belooft
Ochtend in april

Vlinders in de zon
Zaden kiemen overal
De eerste asperges
Gras groeit, mos ook
De bomen bloeien en stuiven
De zon is warm
Leven in de vijver
Middag in april

De kat wil buiten
Een avondwandeling
Flarden bloesemgeur
De grond nog warm
Vleermuizen rond het huis
Sterren aan de hemel
De vos op pad
Avond in april

En dan is er: sfeer op ons aprilfeest!




























Om het met Toon Tellegen te zeggen: 
van Kek mag het altijd (begin) april zijn!

Ik wou dat ik ergens mee kon ophouden,
er een punt achter kon zetten.
Ik weet nog niet achter wat, maar er
moet zoiets zijn.
Op een dag zie ik het.
Daar wil ik een punt achter zetten!
De zon schijnt, de bomen staan in bloei,
de vogels fluiten.
Ik ga er op mijn dooie gemak naartoe, wacht even,
knik vriendelijk, zeg: 'Zo...' en zet er een dikke,
onwrikbare, onverwoestbare punt achter.
Van gewapend beton.
Ik wou dat ik daarna nooit meer iets hoefde
te willen en dat het altijd april bleef,
begin april.

Toon Tellegen uit 'Ik wou'

zaterdag 14 april 2018

De Keepvogel

Kek gaat haar vorig verhaal niet meer herschrijven.
De tekening van de Keepvogel die Miel 's anderendaags thuis maakte, wil ze jullie toch wel niet ontzeggen.

Hoe die figuren zo gedetailleerd in Miel zijn hoofd waren opgeslagen...
Het is er eentje om in te kaderen!


Een scène uit het boek...





vrijdag 13 april 2018

Vakantie is logeren!

Logeren is vakantie!
Aan de regel x + 1 = y is voldaan, 
althans de eerste dag.
We zijn met vier volwassenen om drie kinderen te entertainen. 
Dat is zeer comfortabel! 
De zon is van de partij en we trekken naar buiten!
Natuurlijk niet na eerst nog een tekensessie bij Doppe.
Zalig hoe goed en graag ze tekenen. Viktor tekent portretten.


De bogen van ome Marc worden nog eens boven gehaald, en ze doen het nog!


Daarna is het 'oefenen in samenspelen' 
want er is maar één aquaplay, met één pomp, één haven, één ferry ...


Vieruurtje wordt nooit overgeslagen! Ook 'nootjestijd' niet...


Terwijl Margot en Anna met de jongens naar de bib zijn oefent Lotte op de fiets!


En kijk eens welke mooie juwelen ik bij Doppe gemaakt heb!


Viktor verslindt zijn prentjesboeken van de bib.
Miel zijn favoriete boek is dat van de 'keepvogel'...


's Avonds wil Miel graag de egel zien, dus zetten we nog een kommetje melk om er eentje te lokken, maar we hebben geen succes.
Om vleermuizen te spotten is het ook al te laat door het zomeruur: een kleine ontgoocheling!

Dag twee is het een beetje aan het motregenen.
Lotte houdt het voorlopig bij 'knippen en plakken'.


 Later in de voormiddag ontwikkelt zich een vreemd spel met eilanden, 
twee poesjes (de jongens) en een baasje (Lotte).


Een klei-sessie zorgt voor een mooie verjaardagstaart mét kaarsjes voor Kek.


Na de middag gaan we naar het park om kikkerdril te spotten.
We vinden er geen 
en vinden dat raar.





Lotte vindt bloemetjes mooi, en die zijn er veel in het park!

De laatste dag gaat het richting Gerda om eens naar alle dieren die daar 'op logies' zijn te gaan kijken.
Ze zijn vooral fan van Koko, die zelfs een stukje rijstwafel uit de hand komt eten.





Gerda haar uitleg over het eten voor de egel wordt opgeslagen!





'Naar de speelgoedwinkel' is ook een verplicht nummer.
De 'buit' wordt eigenhandig naar huis gedragen.
Thuis worden de kleren geruild voor pyjama's en wordt er uren zeer eensgezind gespeeld met de nieuwe aanwinsten!

En dan worden we door de ouders betrapt op 'nootjestijd' midden de namiddag...

zaterdag 7 april 2018

Weer een ander Parijs ...

Hug en Kek houden van Parijs, 
van het licht in Parijs, de straten van Parijs, van de mensen van Parijs, van de vele musea, van de parkjes, ...

Het is fijn om er steeds weer op zoek te gaan naar nieuwe plekken en af en toe ook oude bekenden tegen te komen.
Deze keer gaan we op stap, gewapend met het boek van Messy Nessy Chic
en met de rariteiten verzameld in onze Trello!


Eens de toeristische hot-spots gekend zijn, blijft er heel wat te ontdekken in Parijs zoals ...
La piscine Molitor
De kerk Saint-Eugène-Sainte-Cecile
De cadran solaire op de Place de la Concorde
De 'geheime tuin' vlakbij de Champs Elyssee
Een wandeling langs galerijtjes in 2ième
Le Parc des Buttes-Chaumont
Een concert in de nieuwe zaal van de Philharmonie de Paris bij La Vilette
Het 'andere' Montmartre
Voor Kek niet nieuw: het Musee Marmottan, met een tijdelijke tentoonstelling rond de modellen van Corot.

Maar bon, de eerste dag komen we rond de middag aan en gaan we meteen op zoek naar het Armeens restaurant, dat volgens Messy Nessy zeer smakelijk eten in een kantine-achtige omgeving serveert. Er is geen menu, maar de vrouw des huizes komt uitgebreid en enthousiast uitleg geven.
Het onthaal is hartelijk en familiaal, de wijn is lekker, maar het eten kan niet echt bekoren. 
Kek heeft de hele namiddag heeeeeel veeeeel dorst!


De tentoonstelling 'Corot, Le peintre et ses modèles' staat ook op het lijstje.
Wij dus naar het Marmottan! Het is er behoorlijk druk, maar toch geen overrompeling.


Een aantal mooie werken van Corot!


De Monet-zaal in de kelder is nog steeds indrukwekkend: zoveel moois daar!


We gaan wegens grote Armeense dorst een deftig theetje drinken in la rotonde de la Muette voor we verder trekken.


Daarna stappen we richting Piscine Molitor
Dit legendarisch zwemparadijs stond al in 2014, het jaar van de heropening, op ons todolijstje.
Zwemmen is er voorbehouden voor de hotelgasten en de leden van een prijzige club. Maar we wagen ons binnen en krijgen van een schattige jongen toegang tot het zwembad om een en ander te kunnen bekijken.
Het water wordt er op 28°C gehouden en er wordt ook in de winter gezwommen in het openluchtbad!


De kleedhokjes zijn allemaal anders gedecoreerd!


Originele glasramen in de inkom


Ondertussen is het etenstijd en besluiten we het getipte Japanse restaurant Kunitoraya in de Rue Villedo te proberen. 
Kek heeft wel zin in groententempura...
Maar wat blijkt: hun sluitingsdag is woensdag! 
En wat blijkt ook: het is daar in de buurt vergeven van de Japanse restaurants. 
Het is letterlijk het een naast het ander.
We eten ergens udon aan een toog, met zicht op de bereiders.
Het eten is aanvaardbaar, maar we betreuren het dat Kunitoraya niet open was.


Et voila, dag 1 zit er al op...

Dag twee beginnen we met een wandeling naar de kerk Saint-Eugène-Sainte-Cecile.
Heel veel binnenruimte door de dunne stalen steunpilaren en een mooi orgel!


We gaan op zoek naar 'le cadran solaire' bij de 23 meter hoge obelisk van koning Ramses II uit Luxor.
Spijtig van het motregentje, maar om 10u staan we bij de XI!


Een beetje verderop op de hoek van de Avenue F. Roosevelt en de Cour de la Reine, is een 'verborgen' tuintje, waar het goed verpozen is midden de Parijse drukte.




Tegen etenstijd gaan we naar het ouwe trouwe Joy in Food in de Rue Truffaut!
De sfeer is er nog steeds hartelijk en het eten goed!








Na de middag worden de galerijtjes in het 2ième doorlopen, te beginnen met die in de tuin van Le Grand Palais.
De lente is er goed bezig.



Le petit canon...











Een toevallig rommelmarktje...



's Avonds gaat het langs het 25 Ha grote park 'des Buttes-Chaumont' naar de Philharmonie de Paris!
De mensen die rond dat park wonen hebben het niet slecht getroffen.



Uitzicht (Montmartre) van bij de Temple de Sybille.





Het gebouw van de Philharmonie is indrukwekkend, de muziek ook!



Eerst gaan we nog prinselijk eten in het restaurant op de 7de verdieping: Le Balcon.
Mooi uitzicht weer, deze keer met Eiffeltoren.





We hebben 'de laatste tickets' en het zijn er 'arrière-scène'.
Op het programma: echo-fragmente! Een samenwerking tussen het koor en orkest van Parijs, het Ensemble intercontemporain en Les Arts Florissants.
We zijn onder de indruk!
Arrière-scène is zeker niet slecht als luisterplaats en biedt een goed overzicht van de vele balkons in de zaal!
En je kijkt er eens niet op de rug van de dirigent.



Na de voorstelling stromen de bezoekers recht de metro in richting huis!

Op onze laatste halve dag trekken we naar een andere uithoek van Parijs voor de huisjes in en rond de Rue Irénée Blanc.
Volgens Messy 'the other Montmartre'.
 Op deze plek waren tot het eind van de 19e eeuw de gipsgroeves. Toen de groeves leeg waren, werden ze opgevuld met de vrijgekomen grond van de bouw van de metro en werden hier 92 verschillende huisjes gebouwd.





De rest van de voormiddag strollen we rond in de Marais!
Het is er wel wat drukker dan in de Rue Irénée...







In de buurt van de Eglise Saint-Gervais ontdekken we, op weg naar de metro, nog een mooi vakwerkershuis!
En dan zeggen we 'dag' aan de Seine en Parijs...