Decadent logeren

Bij het binnenrijden van Spa staat dit beeld op een rotonde.
 Sparsa Fontana ofte stromende fontein zou de originele naam van Spa kunnen geweest zijn.

 

Het Radisson Blu Balmoral in Spa is voor vier dagen onze stek!

Dit mooie blauwige korstmos groeit hier zomaar in het gras!

Vroeger hebben wij er nooit aan gedacht om bij een conferentie in het conferentiehotel te logeren. We zochten wel goedkoop en anoniem logies. Door Snor zijn situatie logeren we nu in luxe. 

Zo zie je maar weer dat alles zijn voordelen heeft...

De vraag stellen is ze natuurlijk ook beantwoorden, maar toch vraagt Kek zich telkens weer af waarom conferenties altijd in dergelijke luxueuse hotels georganiseerd worden! 

Maar goed, we zullen er hier maar eens goed van profiteren zeker?

De regendouche is zalig, het zwembad klein en er is een sauna en een hammam.

Ook buiten staat de regendouche af en toe aan...

In het hotel is géén wandelkaart te vinden, enkel een onduidelijke kopie van een wandeling: tot Spa en terug in 40min.

Overal overheerst de geur van dood hout.

Als Kek na meer dan een uur Spa nog steeds niet heeft bereikt, en ze bovendien op een groep grauwe mannen stuit die midden in het bos een vuur brandend houden en aan een hut timmeren, keert ze op haar stappen terug.

Van bewegwijzering hebben ze hier nog niet veel gehoord: af en toe wel een pijl of een aanduiding maar dan vele kilometers en kruispunten verder niets meer.

Na drie kwartier terugstappen, ziet Kek waar ze de afslag had moeten pakken.

Om het laatste half uur voor de middagpauze te vullen, gaat het nog even langs het meer. En wat blijkt: de GR passeert hier ook!

Het is rustig bij het Lac de Warfaaz.

Aan de infrastructuur aan de overkant te zien, zal het soms ook wel druk zijn.

Vanuit het Radisson Blu Balmoral is het ongeveer een kwartier stappen tot aan de funiculaire.

En eens die 'gevonden' is, ben je snel in Spa centrum, tenminste als je de beknopte handleiding snapt...

Spa is niet onaangenaam. 

Veel vergane glorie, veel armoede, stil en uitgestorven op een doordeweekse regenachtige namiddag...

Mooie statige huizen in natuursteen, vaak een beetje vervallen

Kek waant zich even elders als ze de kerk Sint Remaclius ziet!

En inderdaad, het is een Doornikse architect die er de hand in had.

Binnen is er een orgelles bezig: weer een toeval. 

Het blijkt bovendien een bijzonder orgel, gebouwd in 1992 door André Thomas en geïnspireerd op orgels van Gottfried Silbermann.

Bij M. Le Doven was het allicht goed biechten...

Van de originele 'Bains' is de schouw een beetje aan het verzakken...

Voor de conference diner is er een bijzonder optreden in het hotel:

muziek op stenen.

Een zevenkoppig gezelschap produceert zen-achtige klanken op een batterij steeninstrumenten.

Voor wie een geluidsfragment wil horen: http://lithos-music.be

Aan tafel horen wij dat er in Spa eerstdaags 400 vluchtelingen aankomen.

Een vreemde wereld voorwaar: buffetten met fysici aan tafel en met veel te veel overschotten,  gesprekken over silicium en germanium, ondertussen klopjachten in Molenbeek en Parijs, kranten en tijdschriften vol meningen en interpretaties over IS en terrorisme, en in Spa wordt alles in gereedheid gebracht om vluchtelingen te ontvangen!

En, wisten jullie dat lichtschakelaars in hotelkamers met om 't even welk kaartje te bedienen zijn? Kek leerde dat in Oostende en het blijkt ook in Spa te lukken!