Een bijzondere plek: Calakmul

We hadden Xpujil op de reisroute gelegd om Calakmul te bezoeken.

Het is zowel een natuurreservaat, het grootste van Mexico, als een cultureel belangrijke site, sinds 2002 op de werelderfgoedlijst.

Toen we echter op internet angstaanjagende berichten over de weg ernaartoe gelezen hadden, begonnen we te twijfelen.

Ik citeer het bericht.

It’s a 110km / 2 hour drive from the nearest decent accommodation. At the turnoff from the main road, you first have to pay an entrance fee to the park and then you can drive on into the jungle. It’s the kind of road where you expect an oncilla sprinting across it at any moment (it didn’t happen, of course).

After about 20km I arrived at the visitor center. A nice place to stop for a quick look, and it’s also the last place where they sell drinks and snacks. They have a few Mayan objects on loan from the Museum of Antropology, the rest of the presentation is geared to the landscape. The final 40km is on a much worse road: it’s paved but it has a lot of potholes. It took me an hour to get there, fortunately there are few other visitors so you can drive on any side of the road.

Uiteindelijk viel de weg erheen best mee en er werd aan gewerkt, maar we deden er toch ruim twee uur over om van Xpujil bij de site te geraken.

Hier zijn de gemakkelijke 20km

Dit is het weggetje, heel bochtig, af en toe een omgevallen boom, pot-holes, dieren op de weg... En dat 40 lange kilometers.

Eens aangekomen word je overweldigd door s t i l t e! Het is er ongelooflijk rustig. 

Je hoort er enkel stilte en geroep van vogels en apen, geritsel van slangen of andere kruipers.

Het weggetje naar de 'structuras'.

De bouwsels hebben er geen naam, maar een nummer.

Er waren nog enkele authentieke Maya-doorgangen bewaard.

Ook de mieren hebben er serieuze 'autostrades'. Deze liep zeker 100m over het pad.

We beklommen er een piramide en dat was behoorlijk inspannend.

Een derde gedaan, zicht naar beneden

 Het uitzicht boven was schitterend: zover je kon kijken enkel regenwoud, en dat in elke richting!

Even rust na de lastige en duizelingwekkende afdaling...

Apen laten zich niet makkelijk fotograferen. 

We zagen twee soorten.

Nadat we de routa larga afgewerkt hadden, waren we volledig voldaan, en klaar om aan de lange terugreis te beginnen.

Het contrast tussen de bouwsels van de Maya's en de huisjes en straten in het huidige Xpujil is groot.

L

 

En ja, in de buurt bezochten we nog de site Becàn en Xpujil.

Becàn is de enige site die omringd was door een soort slotgracht.

Xpujil was niet erg bijzonder.